اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

بداهه سرایی غزل

 

 

               این  واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                 چنان  ز عشق  تو مستم  که  هوش  رفته  ز دستم  

 

                                     ز هر که  جز  تو  بریدم   ز  هر چه  جز  تو  گسستم  

 

 

                ملامــت  آنچــه  شنیدم    ملاحـــت  آنچــه  بدیدم   

 

                                      اثر  نشد  به  دلم  آن   ز  این   چـــه  باده  پرستم   

 

 

                شریعـــــتم  نپذیرد   کــــه  مست  بر تو  نمـــــازم   

 

                                       خیال مست  بر آن  شد  که  دامنت  شده  دستم  

 

 

 

                              این  غزل  بداهه   شش   بیت  گردید                    منصور 

بیتی بداهـــه که امـــید است غـــزلی دلــنشین گـــردد

 

 

                 این  واژه ی  زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                 چشمم از دوری  تو  بس گریه ی  اهسته کرد  

 

                                             آنچنانی  که  مرا  از  گریه هایش   خسته کرد  

 

 

 

                                     تا   سرایشی  دیگر   شاد  باشید              منصور 

ابیــــــــاتی از یک غـــــــزل از دل برخـــــاسته

 

 

              این  واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                 نمی دانم  چــــرا  شبهــــا  ز  روی  یار   غمــگینم   

 

                                   چنان میسوزم  از هجرش  که جز وصلش نمی بینم  

 

 

                 مـــرا  عهدیست  با  جــانان   ضرورت  گفتنم  باشد  

 

                                    جفا گـر  بر سرم   آید   وفـــا  را  صـــد  دو  چندینم  

 

 

                 و گر برخیزد از دستم  که یکدم  بی  رخ اش  باشم  

 

                                     خدا  داند  چنان  گــردم   که  مرگ  آید   به  بالینم  

 

 

 

                          این  غزل  هشت  بیت  است  تا دگر  بار  شاد  باشید        منصور 

دو بیت از دو غــــــزل از دل برخــــاسته

 

 

              این   واژه ی   زیبای   سخن  بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                 هر که  دیده  ظاهرم   آنگونه  من  را  خواسته   

 

                                          در دلش  هم  بیش از  این  روی مرا  پیراسته    

 

 

 

                                و  بیتی  از  یک  غزل   زیبای  از دل  برخاسته    

 

 

                  آن  ماه  زمین  گرد   خرامان  شد و  دنبال   

 

                                              از بســــکه  دویدیم   به  گَرْدَش   نرسیدیم    

 

 

                            تا   دیگر  بار  و  سرایشی   دگر  شاد  و  کامروا   باشید       منصور 

ابیاتی از یک غزل زیبای عارفانه

 

 

               این  واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                 گر سر  ننهم   بر  قدمت   عاشق  پستم   

 

                                                همسایه  گواهی بدهد  من  ز تو  مستم   

 

 

                 گفتم به دورنم که بجوش ای سر عشاق   

 

                                                گفت از چه بجوشم که خم می ز الستم   

 

 

                 ساقی تو بیا  تا که  ببینم  دمی  از وصل   

 

                                                افتاده شدم  گر که نگیری  تو  به  دستم   

 

 

 

                          تا  دیگر  بار   شاد  و   شیرین  کام  باشید                منصور 

دو بیت از دو غزل زیبا

 

 

              این   واژه ی   زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                آتش  عشقم  به  چنین   ره  کشید  

 

                                                      هر نفسم  ناله ی وصلی  بر اوست  

 

 

 

                                    و  بیتی  از  یک  غزل  زیبای  از دل  برخاسته   

 

 

                تا  روی گل    ببینم   حـــاصل  شــــود  وصالی  

 

                                       عمری  بغم  نشستم سالی ز پی چه سالی !   

 

 

                    ابیات  بیشتر از این  غزل را  در اسمان شعر  در بلاگفا  بخوانید   منصور 

ابیاتی از یک مثنوی عارفانه سی بیت است

 

 

             این  واژه ی   زیبای   سخن  بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

              نفی  و  اثباتم   چـــه  باشد  بر  وجود  

 

                                                   کز  ازل  بر  لم یزل   کـــــــردم  سجود  

 

 

             خالق  کـــون  و  مکان  گـــر ما  و  غیر  

 

                                                  بر زمان  و  در  مکانهــــــا   داده  سیر   

 

 

             ما چو نی  باشیم و جان باشد  قمیش  

 

                                                  کی  ز نی  آید صدا  بی نفخ  و  نیش ؟  

 

 

             آنچه  منصور  از  وجـــــود  و  او  بگفت  

 

                                                   ذره ای   از خــالق  و  هستی  نگفت   

 

 

 

 

                    تا  دیگر  بار    شاد  و شیرین  کام    باشید                      منصور  

دو بیت از دو غزل زیبای عارفانه

 

 

             این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

               آنچه  دیدم  و  ندیدیم  از  جهان   

 

                                                             جملگی  بگذار  و بگذر  هوشیار   

 

 

 

                               و  بیتی  از  یک  غزل  زیبای از دل  برخاسته    

 

 

                                                الهــــــــــــــــــــــــی    

 

               می خواره ی  عاقبت  به  خیرم  گردان   

 

                                                    در  کوی  خودت  محو  به  سیرم  گردان  

 

 

                تا  مطلع و  بیت  دگر  ای یار  وفادار   شادی  ببرت  باد خدای تو  نگهدار    منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غـزلی دلــنشین گـردد

  

             این   واژه ی   زیبای   سخن  بیش  ز   قند  است   

 

 

 

 

 

               همه  دم  ز دیده گانم ز  غمت چه خون  فشانم  

 

                                        چه  دو دیده  چشمه ای  شد که  ز  دید ناتوانم  

 

 

 

                             تا   دیگر   سرایش   شاد    باشید                   منصور 

دو بیت از دو غزل زیبای دلنشین

 

 

               این  واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

               بادی آمد  که  برد  کوی  تو   خاکستر  من  

 

                                               تا  ببینی  که  غمت  کرده  چه با  پیکر من  

 

 

 

                                           و   بیتی  از   یک  غزل    دیگر   

 

 

               من   بخــودم  نامــدم  اینجـــا  روم   

 

                                                         بلکه  دلم  در پی  جام و  سبوست  

 

 

              تا  مطلع و بیت  دگر  ای یار  وفادار   شادی  ببرت  باد  خدای  تو نگهدار     منصور 

مطلع یک غزل زیبای دلنشین این غزل ده بیت است

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

              هر شب  از  دست تو  من  تا بسحر می نالم   

 

                                       ولی  از  عشق  تو و  دل  به  خودم  می بالم   

 

 

 

            تا  مطلع  و بیت  دگر ای یار  وفادار    شادی  ببرت  باد  خدای تو نگهدار     منصور 

بیتـی بداهــه که امیــد است غـزلی دلـنشین گــردد

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز   قند   است  

 

 

 

 

 

             تو ای  دیده  اگر  خون  هم  بریزی   

 

                                                        چو  این  در  را  نبندی  در ستیزی   

 

 

 

                                   تا  دیگر   سرایش     شاد  باشید              منصور  

بیتی از یک غزل زیبای دلنشین ابیات بیشتر در بلاگفا

 

 

              این   واژه ی   زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

               گر چه سرمست  به خرگاه  دلم تاخته ای  

 

                                               فرش  رنگین  غمی  بر دلــــم  انداخته ای  

 

 

                با  تشکر از  عزیزانیکه    اینجانب  را  مکرر  به فیس بوک    دعوت  می نمایند 

 

                اگر چه  محفل  شما  عزیزان  زیباست    با عرض  پوزش  اینجانب  خود  را     قابل  حضور 

 

                در  محفل  و  جمع  شما   خوبان  نمیدانم   

 

                به  اطلاع  کلیه  دوستان  عزیزم  نیز  می رساند  که  اینجانب  هیچگونه  صفحه ای 

 

                در  فیس بوک ندارم    و غزلها   و  اشعار    مندرج  در فیس بوک  بنام  اینجانب     توسط   

                                        

                دوستان  خوب  و  عزیزم  درج  گردیده  است                  دوست دار  همگی شما  منصور 

بیتی بداهــه که امید است غزلی دلــنشین گردد

 

 

            این   واژه ی    زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است    

 

 

 

 

                روی  نمود   آن  قمر  خانگی  

 

                                                          عقل  مرا  خواند  به  دیوانگی    

 

 

                            تا  دیگر   سرایش    شاد  باشید                  منصور 

دو بیت از دو غزل

 

 

            این   واژه ی    زیبای  سخن    بیش  ز  قند   است  

 

 

 

 

 

              پنهان  چرا  کنم  که  شدم  رند  کافری  

 

                                                   در  مسلخ  آمدم  که تو  جانم  بدر بری  

 

 

 

                                              و  بیتی  از  غزلی  دیگر   

 

 

              شبی  آن  یار سیمین پیکرم  خفت   

 

                                                        کنارم  تا  سحر   اینگونه   می گفت  

 

 

 

              تا  مطلع  و بیت دگر ای  یار  وفا دار   شادی  ببرت  باد خدای  تو نگهدار     منصور