شعری بداهه (((((((( نفخه ی بهار ))))))))

                 این  واژه ی  زیبای   سخن   بیش  ز  قند است   

                                                      شعر  نو  بداهه    

                                                  نفخه ی   باد  بهاری   

                 من  آن  باد  بهارانم   به  بارانم   زمین  را  زیر  و  رو  سازم    

                             گل  زیبای   دشت  و  لاله ها  را  پر  ز  بو  سازم   

                                        من  آن  باد  بهارانم  که  بارانم   دلیل  زندگی  باشد    

                                          تنور  لاله  را  اندر  نفیرم  جلوه ی  تابندگی  باشد    

                       من  آن  باد  بهارانم  که  سوسن  را  زبانی  تازه می بخشم  

                          زمان  را   لطفی  از  خویشم  فزون  اندازه  می بخشم   

                               تا   دگر  بار     دل  زیبایتان   شاد  باد                     منصور