دو بیت از دو غزل زیبای دلنشین

               این  واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

               بادی آمد  که  برد  کوی  تو   خاکستر  من  

                                               تا  ببینی  که  غمت  کرده  چه با  پیکر من  

                                           و   بیتی  از   یک  غزل    دیگر   

               من   بخــودم  نامــدم  اینجـــا  روم   

                                                         بلکه  دلم  در پی  جام و  سبوست  

              تا  مطلع و بیت  دگر  ای یار  وفادار   شادی  ببرت  باد  خدای  تو نگهدار     منصور