ابیاتی بنقل از اسمان شعر و غزل (((( نوروز )))))

           این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است   

                       پنهان  چه کنم  که  آشکارا   

                                                                  با  درد  تو   می کنم   مدارا   

                       زیبا  بروی   و  زشت   باشد   

                                                                  با ما  تو  چنین  به  جور  یارا   

                       نوروز  من آن  بود  تو  باشی   

                                                                  در یاب  غــــریب  آشـــــنا  را   

                              نوروز  شما  همراه  با  بهروزی  باد                       منصور 

بداهه سرایی غزل (((( این غزل هشت بیت گردید )))) نام غزل (( بهار و نگار ))

          این  واژه ی   زیبای   سخن   بیش ز   قند  است   

                 باد  بهـــــار   آمد و   یاد  نگارم  کــــــنار   

                                                     تا  که  خـــبر  آردم  از  گل  و   روی  نگار  

                 کز  پی  آن ســلسله  بــــوی  عبیر  آیدم  

                                                     سلسله وار  آورد  نغمه ی خوش را هزار  

                 سعی من این بود و هست تا که بگیرم کنار  

                                                     تا چـــه رســد  بنده  را  لطف  خداوندگار   

                 گــــر  بنماید  رخ اش   یا به  جفا  بر  زند   

                                                     رحمت  از او  باشدی  ما به  دل  امیدوار   

                 و ر  چه ز منصور  شد بی نگهش دم  قرار  

                                                     عاشق اگر  صادقست  غم  بخورد  آشکار   

                       تا   دگر  بار   دل  زیبای    شما  بهاری  باد              منصور 

بیتی از یک غزل زیبای بهاری این غزل دوازده بیت است

        این  واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است 

                           با  بیتی  از  یک  غزل  زیبای  بهاری  به  پیشواز  نوروز    

                                                و  بهار  دل افروز   برویم    

                  چون  بهار و  فروردین  گشته ای  تو . می دانی ؟   

                                           دامنـی  ز  گــل   داری   به    به من   بیفشــانی   

                      تا  دگر   سرایش   دل  زیبای   شما   شاد  و  بهاری  باد                  منصور 

بیتی بداهه همراه با مطلع و مقطع یک غزل هشت بیت است

              این   واژه ی   زیبای  سخن  بیش   ز  قند  است   

                          در  دام  و   بلای  او   گـرفتار   

                                                          زانو  به  سر و گهی به  دیوار   

                        مطلع  و مقطع  یک  غزل   نام  غزل  (( مست الست  ))    

              دست  از غم  یار ار  چه  نشُستیم  نشَستیم   

                                            تا  مست  می  و   روی  وی   از  روز  الستیم   

              هر  جا  سخن  از  روی  نگارست  و  ز  منصور   

                                             چشم  از همه  عالم  چه  ببستیم  و  نبستیم  

                             تا   سرایشی   دیگر          شاد  باشید                  منصور