دو بیت از دو غزل زیبای عارفانه

             این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

               آنچه  دیدم  و  ندیدیم  از  جهان   

                                                             جملگی  بگذار  و بگذر  هوشیار   

                               و  بیتی  از  یک  غزل  زیبای از دل  برخاسته    

                                                الهــــــــــــــــــــــــی    

               می خواره ی  عاقبت  به  خیرم  گردان   

                                                    در  کوی  خودت  محو  به  سیرم  گردان  

                تا  مطلع و  بیت  دگر  ای یار  وفادار   شادی  ببرت  باد خدای تو  نگهدار    منصور

مطلع و مقطع غزل (((( جمال جمیل )))) هفت بیت است

                 این   واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز   قند  است  

                   چشم بصیر  ار که  سیر  می نشود  ز آن جمیل  

                                         ز آنکه  جمـالش   کـــثیر  دل  ببرد  ز این  قبیل   

                  و ر  چـــه که  منصور وار   ســـر  بسپارم  به دار  

                                        جان  و  دلی   می دهم   بلـــکه  ببینم  جمیل   

                                   تا  دگر  بار    شاد  باشید                 منصور  

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

             این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند است  

                ما که  روی  گل او  سیر  ندیدیم و  برفت  

                                         شربتی  از لب  لعلش  نچشیدیم و برفت  

                                        تا  بار دگر          شاد باشید           منصور