این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
دریای دلم اگـــر چه طوفانی شد
چشمم ز پی ات دوباره بارانی شد
کُشتی تو مرا زبسکه رنجم دادی
دل در پی تو ز من به نافرمانی شد
و با این رباعی بداهه تا دگر بار دل زیبا پسند شما شاد باد منصور
زیبا
متشکرم شاد باشی داداش بزرگوارم