ابیاتی از یک غزل زیبای عارفانه

               این  واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

                 گر سر  ننهم   بر  قدمت   عاشق  پستم   

                                                همسایه  گواهی بدهد  من  ز تو  مستم   

                 گفتم به دورنم که بجوش ای سر عشاق   

                                                گفت از چه بجوشم که خم می ز الستم   

                 ساقی تو بیا  تا که  ببینم  دمی  از وصل   

                                                افتاده شدم  گر که نگیری  تو  به  دستم   

                          تا  دیگر  بار   شاد  و   شیرین  کام  باشید                منصور