این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
نفی و اثباتم چـــه باشد بر وجود
کز ازل بر لم یزل کـــــــردم سجود
خالق کـــون و مکان گـــر ما و غیر
بر زمان و در مکانهــــــا داده سیر
ما چو نی باشیم و جان باشد قمیش
کی ز نی آید صدا بی نفخ و نیش ؟
آنچه منصور از وجـــــود و او بگفت
ذره ای از خــالق و هستی نگفت
تا دیگر بار شاد و شیرین کام باشید منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
ز آندمی دل در غمش بنشسته بود
از جگــــر آید چه آهـــی پر ز دود
مفتی ار فتوی دهد بس کن سجود
دل بیفـــتد در قیــامش بر قــعود
ادامه این غزل را در اینجا بخوانید http://shaeran-shaeran.mihanblog.com/post/36
دل زیبا پسندتان شاد باد منصور