اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

 

 

 

             این    واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز    قند   است 

 

 

 

 

 

 

                       قدر شب وصال   هر آنکس  نکرد و شکر 

 

                                                       کفاره اش   نشستن  در   پشت در  بود  

 

 

                        هشت  بیت  است   ابیات  بیشتر  در  اسمان شعر و غزل  بلاگفا                منصور

مطلع و مقطع یک غزل از دل بر خاسته هفت بیت است نام غزل (( اب حیات ))

 

 

 

           این   واژه ی   زیبای    سخن    بیش  ز   قند  است 

 

 

 

 

                         چشم دلم  بر تو چنان  گشته مات 

 

                                                       بر دگـــران   کی  برود   تا  وفـــات 

 

 

                         و ر  نکـــنی  من  بکـــنم  التفــاط 

 

                                                       بر لــب   مــنصور   تو  آب  حیـــات 

 

 

 

                                     تا   بار دگر                خدا    نگهدار                  منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

 

 

            این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش    ز   قند   است 

 

 

 

 

 

                          فتنه  در باغ  طرب  از  دم  آن  یار  افتاد 

 

                                                 نار  هجران   به دل از   آتش  زنٌار  افتاد 

 

 

 

                                     تا  بار  دگر           شاد  باشید              منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخــــاسته هشت بیت است

 

 

             این    واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز   قند   است 

 

 

 

 

 

                              گفتم  دلا   بگــذر  ز من   او را  جوابش   کرده ام 

 

                              کاندر فراق  روی گل   صد بار  من  غش  کرده ام 

 

 

 

 

                                             این  غزل   هشت   بیت است          منصور

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

            این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز   قند  است 

 

 

 

 

 

                       کمر  باریکی و  بس  سرکشی  یار 

 

                                                          خـــدا را   رحمــی  آور   بر من  زار 

 

 

 

                                          تا  بار دگر           خدا  نگهدار              منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته شش بیت است

 

 

 

             این   واژه ی    زیبای   سخن   بیش   ز  قند   است 

 

 

 

 

 

                      چون  روی  با خود  سلامت  می بری 

 

                                                       چون  بیایی  هم  تو  طاقت  می بری 

 

 

 

                                        این  غزل   شش   بیت  است                     منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

 

                         چشم  دلم  در پی  تو   دوخته 

 

                                                            ای دل  من  را  به جفا سوخته 

 

 

 

                                              شاد   باشید                       منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

 

 

          این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

 

                               ای  کمند  افکن   به  هر جا  می روی 

 

                               کی   که  تنهـــا    با دل   ما  می روی 

 

 

 

 

                           تا   دگر  بار         شیرین   کام        باشید              منصور

مطلع غزلی از دل برخاسته . نام غزل (( لب و مطلب )) هشت بیت است

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز   قند  است 

 

 

 

 

                            بوسه از  پسته ی   خندان  تو  گر ما را  بس 

 

                            منکه  سرد آمده ام   لب  ز  تو  گرما  را  بس 

 

 

 

                                 تا   دگر  بار                      خدا  نگهدار           منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

 

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش  ز    قند  است 

 

 

 

 

 

                               همچو  آن  صورت  گلی  ای  نازنین  نا دیده ام 

 

                               پاسبانی  می کنم   هر شب  تو  را  با دیده ام 

 

 

 

 

 

                                            تا  بار گر   شیرین  کام   باشید           منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز   قند  است 

 

 

 

 

 

                              ایکه  در  سلسله ی   موی تو   او  می بینم 

 

                              این چه حالیست که او باشد و مو می بینم ؟ 

 

 

 

                                    تا   دگر بار      شیرین  کام  باشید                   منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

             این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش  ز    قند  است 

 

 

 

 

 

                        اختـــیارم  یارم   از  دل    برده  است 

 

                                                          بهر این  باشد  که دل  افسرده است 

 

 

 

                                                        دلشاد      باشید                منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

              این   واژه ی    زیبای    سخن    بیش   ز   قند    است 

 

 

 

 

 

                         وا مانده شدم  در  ره  تو   همسفری  نیست 

 

                                                    از  خانه ی من   بر  در  میخانه   دری  نیست 

 

 

 

                                              و  بیتی  دگر  از همین   غزل           هشت بیت  گردید 

 

 

 

                        درمــانده تر  از  من   که  بود  ای بت  عیٌـــار ؟ 

 

                                                     همچون که منم کس که چنین دربدری نیست 

 

 

 

                                                    تا   دگر  بار      شاد  باشید              منصور

مطلع غزل (( یار و دیار )) ابیات ده بیت

 

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز   قند   است 

 

 

 

 

 

 

                                 پنهان  چرا  کنم   که مرا  داد  از دل است 

 

                                 بی او  کجا روم   که چه  فریاد از دل است 

 

 

 

 

                                       تا    دگر بار       شیرین کام         باشید        منصور

بیتی از یک غزل از دل برخاسته این غزل نه بیت است

 

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش  ز  قند   است 

 

 

 

 

 

                     جز  روی  خوش تو  محرمی نیست   بیا 

 

                                              بر  درد   دلم   که   مرهمی  نیست  بیا 

 

 

 

                                     تا   بار  دگر         خدا  نگهدار               منصور