این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
چه شد شادی و آب زاینده رود ؟
خروشان و ما در بر آن سرود ؟
غبــــاری ز غم آمــــده بر دلــــم
که من طالب پاک آن ساحلم
تو ای زنده رود از چه پژمرده ای ؟
مرا هم به دلمرده گی برده ای
تا دیگر بار دل زیبای شما بهاری باد منصور