ابیاتی  از  غزل (مست عشق ) و  مناجاتی  با مثنوی .......   توجه   این   پست  ثابت  می باشد

      

       این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش    ز   قند   است 

 

           ابیاتی  از غزل ( مست عشق )  پانزده  بیت  است  

 

    شهد  از تو  و  این  سخن  نه  از ماست   

                                                          کز   مهر   توام    کمر   نشد    راست   

   کف  بر  لب  و  دف  به  دست   من  شد    

                                                       رقصی    چه   در   این   میانه  بر  پاست  

     شیرین      نه   منم    ز  شور   رویش   

                                                           شوریده  شدم   لبش   چو   حلواست   

   هر   جا      سخن  از        نماز    باشد    

                                                          بر  طاق تو  هم  که  سجده  بر جاست   

    شیرین    سخنی   نه   شد   ز  منصور   

                                                          روی  تو   چنین  به   شور و  غوغاست   

 این    پست    در  بالای   صفحه      ثابت    و     این       غزل    پانزده     بیت    می باشد

 لازم  به   ذکر  است   ثابت   نگه داشتن  این   پست  به  این  علت  است

 با  نظر   لطف   حق     این   یک       غزل  بی  نظیر    از    منصور  می باشد

 که   نه  تنها  در  یک   وزن   می باشد    بلکه    تمامی  ابیات  ان  دارای   برازندگی

  ٪۱۰۰   می باشد     ابیات    این    غزل    پانزده   بیت   است

 امید   آندارم  این  پست  را  حمل  بر  تعریف  از  خود  و  خود ستائی   ننمایید   بلکه

 صرفا   حهت   اطلاع   شما    عزیزان     می باشد

 زیرا   سرایش   یک  غزل   کامل  با  برازندگی  ۱۰۰٪      البته   دوستان  شاعر

 و  متخصصین   شعر  و  ادب   فارسی   بهتر  می دانند   چگونه   کاری     است

 دوستی  در کامنتی  سئوال   نموده اند   که :  (  منصور  فقط  همین  یک  غزل  را

 با  برازندگی ۱۰۰٪  سروده ای ؟ )

 لازمست  خدمتتان  عرض  کنم   در  همین  صفحه  اول   وبلاگ 

 بیش  از  ده  مطلع  غزل   با برازندگی  ۱۰۰٪   موجود  است

 که   فقط   مطلع   انها  در  وبلاگ   نگاشته   گردیده

 و  سئوال   نموده  اند (   این  برازندگی   را  چه  کسی  تعیین  و  تایید  می کند  ؟ )

 این   برازندگی  را   سامانه ی   هوشمند   اینترنتی     اینجا      که  توسط

 شورای  عالی  اطلاع   رسانی  در  اینترنت  قرار  داده  شده  است  تعیین  و تایید می نماید

 اگر  به   این   سامانه   رفتید   اشعار  مشهور  شعرای  بزرگ  زبان  فارسی  را  در  ان

 قرار  دهید  تا  معیار  دستتان  بیاید   که        برازندگی   ۱۰۰٪   چیست 

 غزل فوق  بر وزن  این   غزل       حافظ  شیرین    سخن   است

  آن کس   که به دست   جام دارد 

                                                            سلطانی    جم       مدام   دارد 

 که   بیت  اول   و  دوم  این  غزل  خواجه  حافظ    برازندگی  ۱۰۰٪   دارد  و   از بیت  سوم

 برازندگی   غزل   تقلیل    یافته   است

 لازم  بذکر   است    در  این  مطلب  صرفا  از  منظر  فنی  به  شعر  نگریسته  شده 

 یعنی     قدرت  در   سرایش   یک   غزل        نه   مفهوم   

 هر   گونه    استفاده    تجاری    از    نام     منصور    و  اسمان  شعر  و غزل

 برای    کسانی که    احساس   احتیاج   به    آن    می کنند      آزاد   است

 کلیه  اشعار    مندرج  در   این  وبگاه  از  سرایشهای  منصور  گروسی   است       منصور  

ادامه نوشته

یک  رباعی بداهه

 

            این  واژه ی  زیبای  سخن   بیش   ز  قند  است 

 

              عمری  سپری شد  و نه  دنیا  و نه دین  

                                                   نی  راه  طریقت  و  نه  حق  و  نه یقین 

             دلبسته ی   آن  سلسله ی   زلف  نگار 

                                                    بر  زلف  وی  و  بجام  می  شد  تمکین 

 

                 تا   بار  دگر    شیرین  کام      باشید                                                      منصور 

مطلع  سه غزل زیبا ( غزل اول 5 ) ( غزل دوم 7 ) و غزل سوم 6 بیت است

 

 

              این  واژه ی  زیبای   سخن    بیش  ز  قند   است 

 

 

                 سر  چه  باشد  هبه ای*   تا  که   فدای  تو  کنم 

                                            یا  فــدای  تو  که   جــــانم   به   وفـــای   تو  کنم 

 

                از  غم  هجر  توام   ناله  چه  هر  سوست  هنوز 

                                               سینه ام  از  سر  تو   بالش  خوشبوست  هنوز 

 

               گه  نگه   بر  دگر  و  گاه  نظر  بر  خویشم 

                                                       تا  نگویند   که  بر   روی  تو   می اندیشم 

 

                 هبه = بخشش             تا  دیگر  بار               شاد    باشید                             منصور 

ابیاتی   از  دو  غزل    از  دل  برخاسته

 

 

             این  واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز   قند   است 

 

 

                ســالی  به  ندامت   سر  انگشت   گـــزیدم 

                                                   ز ین  بیع  و شری  . وصل .  غرامت  بخریدم 

 

                              مطلع  غزلی  دیگر   ابیات  بیشتر  در  ادامه  مطلب 

 

               خون  می رود  نهفته   از این   زخم  کـهنه ام 

                                                 عمری  به  دل   کشیدم  و  بر کس  نگفته ام  

 

                تا  بار   دگر    شیرین  کام   باشید                                        منصور 

ادامه نوشته

دو بیت  از  دو  غـــــزل  زیبـــــای  دلنشین

 

              این  واژه ی  زیبای  سخن    بیش  ز  قند  است 

 

 

                 اول  منم  که  عشق  تو  با  دل  خریده ام 

                                                   آخر  تو  را   چه  شد   ای  نور  دیده ام  ؟ 

 

 

                گر چه   پای  دلم  از   روی  تو   در  گٍل  باشد 

                                            کشتی  عشق  تو کی  راحت ساحل  باشد  ؟ 

 

                    تا     دگر  بار       خــــــــــدا     نگـــــــهدار                                             منصور 

دو بیت  از  دو  غـــــزل  زیبـــــای  دلنشین

 

              این  واژه ی  زیبای  سخن    بیش  ز  قند   است 

 

                 گر که  مقبول  تو  افتم  دگرانم به  چه کار 

                                                      و ر  نیفتم  نگرانم  من  از  این  حالت  زار 

 

 

                 غم  مخور   بلبل  بیدل   که  بهاران  ز  پی  است 

                                           و ین   زمستان  برود  گل  بدمد  حکم  وی  است 

 

                 تا  بار  دگر                خدا   نگهدار                                      منصور 

بیتی  از  یک  غـــــزل   زیبـــــای  از  دل  برخــــــاسته این غــــزل هشت بیت است

 

             این  واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز   قند  است 

 

                خفتنم  با  روی  تو   گر بر  حصیر 

                                                              به که  بی تو  بر  حریر و   زمهریر 

 

                    تا  دگر  بار       دل  زیبا پسند        شما  عزیزان      شاد  باد                     منصور  

مطلع یک غزل  از دل  برخاسته   هفت  بیت است

 

             این  واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است 

 

                از  دل  برسید  ار   به  زبان   آوازم 

                                                           ز آنرو  بودش  به خود  نمی پردازم 

 

                 تا  دگر  سرایش       شیرین  کام       باشید                                            منصور 

بیتی بداهه  که  امید  است  غزلی  دلنشین  گردد

 

            این  واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز   قند  است 

 

 

               باد  ار  که  بجنباند   یک  موی   پریشانت 

                                                   دل  جنبد و می لرزد  دستم  به  گریبانت 

 

                  تا   بار  دگر                  خدا  نگهدار                                                      منصور 

دو بیت   از    یک  غزل     دلنشین   این    غزل     ده  بیت  است

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز  قند  است 

 

                در  خود   نمی شناسم    بخت  آورد   مجالی 

                                             هر  دم  بشد  چو  سالی  حاصل  نشد وصالی

               کز  هر  طـــرف   خیالش     راه   نظر   ببسته 

                                             او میکشد  بسویش   من  میکشم چه  حالی 

 

                  این  غزل      ده  بیت  است     تا  دگر  بار       شاد  باشید                        منصور  

بداهه  سرایی   غزل

 

             این  واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز   قند  است 

 

                گر  چه  دل   بر  عاشقی   پرداختیم 

                                                         هم  به  درویشی  و خلوت  ساختیم 

                رو  تو  دل   بر  دیگـــری  بســپار  ما 

                                                         نزد  خــوبان   هــم    سپر  انداختیم 

               در  گلستان   گر  گلی  ما  دیده ایم 

                                                          بر  بهـــاران   دیده   را   پرداخــــتیم 

               گر  یکی   هم   از  کنار  ما  گذشت 

                                                           گــردن  از  بهــر  کسی   نفراختیم 

               همچو  منصور  ار نمودیم   عاشقی 

                                                           صـــورت  زیبـــا  و   دل   نشناختیم 

                  این  غزل  بداهه        هشت  بیت  گردید      تا  دیگر  بار     شاد  باشید         منصور 

دو  مطلع  از  دو  غزل  زیبای از دل  برخاسته

 

             این  واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است 

 

                عشقی   که  تو  آموخته ای  بار  گرانست 

                                                 دل سوی تو  شد  گر  نظرم  بر  دگرانست 

 

              گر سر  ننهم   بر  قــدمت  عـاشق  پستم 

                                                همسایه  گواهی  بدهد   من  ز تو  مستم 

                ابیات  بیشتر از  این  غزل  را  در اسمان شعر و غزل  در  بلاگ  اسکای  بخوانید   منصور 

سه بیت از سه  غزل  از دل  برخاسته ی  زیبا

 

             این  واژه ی  زیبای  سخن    بیش  ز  قند  است 

 

                مه   پاره ای  تو   یا  من   در خواب  این  ببینم ؟ 

                                          خواب  ار چنین  نماید  پس  از  چه  این  چنینم ؟

 

              دل  بدنبال   خود  ای  یار  کشی   یا  بکشی 

                                              نه  برنجم   ز  کشیدن    نه  که   از  کشتارت 

 

             صورت  خـــوبان   برد   دل  بســوی  دیگــری 

                                                تا  تو  به  حسن  جمیل دیده و  دل  بسپری 

               تا  دیگر  بار   شیرین   کام   باشید                                                            منصور  

دو بیت  از یک  غزل  از دل  برخــــاسته این غــــزل هشت بیت است

 

           این  واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز   قند   است 

 

           غزلی   است   در جواب   سعدی  عزیز   غزلسرای   بی بدیل  که  میفرماید 

 

               روی  بپوش  ای  قمر  خانگی  

                                                                    تا  نکشد   عقل   به  دیوانگی  

 

             روی  نمود   آن  قمر  خــانگی 

                                                                    عقل  مـرا  خواند  به  دیوانگی 

             هر طرفی  راه  خیالم  ببست 

                                                                     تا  بکـــــند  فتنه  و   فرزانگی 

                تا   دگر   سرایش   شاد  باشید                                                                  منصور 

بیتی  بداهه    که  امید  است    غزلی  دلنشین  گردد

 

 

             این  واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز   قند  است 

 

 

                تا   نام  تــو  بیــنم    دلــم   آرام   ندارد 

                                                       شیرینتر  از  این  واژه  کسی  نام  ندارد

 

                  تا  دگر  بار            شاد   و   سرافراز     باشید                                           منصور 

بیتی   از    یک  غزل     دلنشین    این    غزل     هفت  بیت  است

 

            این  واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است 

 

               بر موج  تو   بیمی  که  ز طوفان   نتوان  داشت 

                                         در  کشتی عشقیم  که  حرمان  نتوان  داشت 

 

              تا   دیگر   بار      دل   زیبا پسند  شما       شاد  باد                                 منصور 

بیتی بداهه  که  امید  است  غزلی  دلنشین  گردد

 

 

            این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است 

 

 

               شبیخونی  زد و   دل  غرق  خون  شد 

                                                   نگاهی  کــــــرد  و  ویران  اندرون  شد 

 

 

                    تا   سرایشی   دیگر    شاد  و   کامروا  باشید                                   منصور  

بیتی بداهه  و  ابیاتی  از یک غزل  از دل  برخاسته

 

            این  واژه ی   زیبای  سخن    بیش  ز  قند  است 

 

               صورتت  کرده   چنان  رخ  آفرین 

                                                                بهتر از  این   کی  تواند !  آفرین 

 

                             و  ابیاتی    از  یک  غزل     از  دل   برخاسته 

 

              خاتم  حسنی  تو    ای   زیبــای  ناب 

                                                        کاین  همه دل در پی ات گشته خراب 

             غمزه ها  کردی  که  غم   افتاده  دل 

                                                         رهزنی   صد  خــانه را   کردی  خراب 

             گر چه منصور از تو  شد در دام  عشق 

                                                         لااقــل   رو  از  من  عــاشق    متاب 

 

                تا   دیگر   بار                   خدا   نگهدار                                                    منصور 

مطلع یک غزل عاشقانه زیبا هفت بیت است

 

            این  واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز  قند است 

 

               بازم  امشب  دل من   دامن  فریاد  گرفت  

                                               به  غزل  هم  ز تو  گل  آتش  بیداد  گرفت 

 

                 تا  سرایشی  دگر      دل  زیبا  پسندتان   شاد                                        منصور 

دو مطلع  از دو  غزل عاشقانه ی  زیبا

 

             این  واژه ی    زیبای   سخن   بیش  ز   قند  است

 

                من  آنچه  از  تو  و  آن  چاک  پیرهن   دیدم 

                                                    فدای  قامتت   ای  گل   ز  خود   بترسیدم 

 

                                        و  بیتی    از  غزلی   دیگر 

 

               یک   بوســه  فقط   ز آن   کـــف  پا  مـا را  بس 

                                              و ر بیش  به درویش دهی  لطف  خدا ما را بس 

                  تا    دیگر  بار     شیرین    کام  باشید                                                         منصور 

دو بیت  از  دو  غزل  (  تک  بیتهای  ناب )

 

            این  واژه ی  زیبای   سخن   بیش   ز  قند  است 

 

              ای  نمکین  رو  دگر  ابرو  متاب 

                                                                 کز خم  ابروت ز  دل  رفته  تاب 

 

                                         و  بیتی  از  غزلی  دگر 

 

              کی  غنچه  بود چون تو  چنین  تنگ  دهانی 

                                                   هم  غنچه  ندارد   تو  چنین  تیر  و  کمانی 

 

                تا  دگر  بار         شیرین  کام      باشید                                                   منصور  

بیتی   از    یک  غزل     دلنشین    این    غزل     هفت  بیت  است

 

             این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است 

 

 

                بین  افسوس  و  غرورم  خط  عشقی  جاریست 

                                             بابت  مــــــهر  تـــــو   و   بابت   این   بیداریست 

 

                    تا    دگر   بار            شیرین  کام   باشید                                                      منصور