این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
بر امیدم ز تو ساقی که بگیری دستم
نا امیدم تو مکن کز تو چنین سر مستم
یلدای شما همراه با شادی باد منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
شیرین تر از این نباشدی یار
لب بر لب تو که جانم آنجاست
این غزل ده بیت گردید منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
مهرابه بیا که شب به یلداست
تا لطف سحر رسد که از ماست
ابیات بیشتر از این غزل در اسمان شعر بلاگفا منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
همچو یلدا گر شبم گشته دراز
با که گویم درد دل ای چاره ساز ؟
ابیات بیشتر در اسمان شعر بلاگفا منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
نگران از دگرانم چو که دیدند تو را
ز من ای نو گل زیبا که بگیرند تو را
تا دگر بار خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
چو دشمن خواهدم با خنجری کشت
به از آن دوست خنجر دست و از پشت
شنیدم روزی از یاری که می گفت
کـــه بر تو پنــــدی آوردم ز زرتشت
کلیه غزلهای مندرج در این وبلاگ از سرایشهای منصور گروسی است
و بعلت عدم امنیت در نت تمامی انها با مقداری تغییر در وبلاگ درج گردیده
این غزل هفت بیت است منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
ترسم که بمیرم نرسم من به وصالت
ای جان بفدای رخ زیبا و جمالت
تا دگر بار خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
چشم زیبای نگارم چو غزال آمده است
روزم از چشم سیه همچو ذغال آمده است
تا بار دگر شیرین کام باشید منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
خسته ام
از تو و این راه دراز
خسته ام
از تو و این سوز و گداز
خسته ام
انچنانی ز دل و خود خجلم
به که گویم ز تو من در بدرم ؟
به که گویم که مرا حالی نیست ؟
دگر از عشق تو احوالی نیست
به کجا سر بگذارم به بیابان فراق ؟
خسته ام از تو و این درد و نفاق
آنچنان با تو و دل در گیرم
دانم از این همه غم می میرم
ولی انگار مرا در دل تو راهی نیست
برگ خشکم که مرا آهی نیست
گوییا من پسر پاییزم
چکنم کز غم عشق تو چنین لبریزم ؟
خسته ام
برو منصور تو را شوری نیست
دگر آن ناله ی منصوری نیست
و با این شعر نو بداهه تا دگر روز پیروز باشید منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
یک رباعی بداهه
ابری که کنون به قامتت می بارد
روزی به سر اقامتت می بارد
پس غم تو مخور به این دمی میگذرد
غمها همه بر سلامتت می بارد
تمامی اشعار مندرج در این وبلاگ از سرایشهای منصور گروسی است
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
چه عیب از دل بود در غیب آن یار
کشد رنج و ندارد یار و تیمار ؟
خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
آرزوی من یکی چاک گریبان اوست
چاک گریبان او دست مرا آرزوست
این غزل هشت بیت است منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
گر دگر با خم ابروی کمانی نکشید
حالت زار مرا بر قدم خویش ندید
تا دگر بار شاد باشید منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
بهر آن روی تو ساقی نه منم بلکه هزار
بر سر شاخ بنالد که منم مجنونم
تا دگر بار خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
به کجا برم دلم را که ز آتشت نسوزد ؟
که هر آنکه دیده رویت چه که از غمت بسوزد
دل زیبا پسندتان شاد باد منصور