اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

ابیاتی از غزل ( خود پرست ) هشت بیت است

 

 

          این  واژه ی    زیبای    سخن     بیش   ز    قند   است 

 

 

 

            خــدا بین  مستی که شد حق پرست 

 

                                                            به از   زاهـــد و  با ریا    خــــود  پرست 

 

 

            ز  منـــصور اگـــر  نظمی آید  به  شـور  

 

                                                              ز دل  بر بیــاید  کـه  بر دل   نشــست 

 

 

                                  تا  دگر  بار              خدا  نگهدار                 منصور

ابیاتی از غزل ( بیدار دلان ) یازده بیت است

 

 

           این   واژه ی   زیبای    سخن    بیش    ز   قند  است  

 

                                            و  اینک  برای  شما  عزیزان  ابیاتی  از  یک  غزل 

 

                 نام غزل  ( بیدار دلان ) این  غزل  یازده بیت  است  و  حدود  چهار سال  پیش  سرایش  شده  

 

 

              پیش  رویت  همه  گلهای چمن  چون  خارند 

 

                                                    و ین  چنین  صورت  زیبا  دگران  کی  دارند ؟  

 

 

             پای  آن  سرو قد و دست بر آن قد چو سرو 

 

                                                    خوش نماید  بدمی  جان  به برش   بسپارند 

 

 

             عجب از چشم تو دارم شب روزش چون ماه 

 

                                                      به  خمارست  و   کسان  در بر آن   بیدارند 

 

 

             حیف از آندم که تو باشی  و سری در بر غیر 

 

                                                      یا که چشمی به شبان با تو به هم بگذارند 

 

 

             چیدن میوه ی  لعلت  نشود   جز که  بهار 

 

                                                       به زمستان دل و چشمی به برش بگمارند 

 

 

             نشود گفت که منصور چه شیرین سخنست 

 

                                                       سخن از  روی تو  بر شعر و غزل  بسپارند 

 

 

                 نقل  از  اسمان شعر و غزل  در بلاگفا      تا  مرغ  سحر        خدا  نگهدار        منصور 

 

بیتی بداهه

 

            این   واژه ی    زیبای   سخن    بیش    ز   قند   است 

 

 

                 چون  غنچه ی  پژمرده   شکفتن  نتوانم 

 

                                                            شوری  به دل  افتاده   که  گفتن  نتوانم 

 

 

 

                                          تا  دگر بار            خدا نگهدار                   منصور

مطلع غزل ( شب خواب مست ) نه بیت است

 

 

          این  واژه ی    زیبای    سخن    بیش   ز    قند   است 

 

 

 

                 سرِ مست  اگر  سر به  بالین  نهم 

 

                                                               به از   با ریا   سجده  در  دین  نهم 

 

 

                                              تا  بار دگر              خدا نگهدار            منصور

بیتی بداهه

 

 

             این   واژه ی    زیبای   سخن   بیش  ز     قند   است 

 

 

                   تو که  زیبا  رخی و   سرو  به   قامت  داری 

 

                                                        شهری  اندر در خود   بین چه  اقامت  داری 

 

 

                                          تا  دگر بار                خدا نگهدار                منصور

مطلع و مقطع غزل ( ساز غم ) هفت بیت است

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش  ز     قند   است 

 

 

 

               مطرب  دلـــــم از  آدم  و   عالم  بگرفته 

 

                                                         سـازی  تو  بزن  گـــریه  کنم  باز نهفته 

 

 

              از دست   غــم یار  و  ز اغیــار  حــزینم 

 

                                                         منصور مگو غم که کسی چون تو نگفته 

 

 

                                  تا  دگر  بار           خدا  نگهدار                   منصور

بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

          این  واژه ی     زیبای  سخن      بیش    ز   قند  است 

 

 

 

               گریه ای دارم   ولی در  خنده  پنهانش  کنم 

 

                                                   گر  ببینم   روی  او   جانم   به  قربانش  کنم 

 

 

                                          تا  مرغ سحر           خدا  نگهدار              منصور

بیتی بداهه

 

 

           این   واژه ی    زیبای   سخن     بیش  ز    قند   است 

 

 

                 وای  از من و  این دل  و  ز نادانی  من 

 

                                                            دادم  نرســـد به  یار    پنـــــهانی  من 

 

 

                                         تا  دگر بار          خدا  نگهدار                منصور

مطلع غزل ( جان بلب رسیده ) شش بیت است

 

 

          این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش   ز   قند  است 

 

 

              جانم   به  لب  آمده  دهان  تو  کجاست ؟ 

 

                                                    تا  در دهنت  گذارم  این جان  که  رواست 

 

 

                    این  غزل  شش  بیت  است            تا مرغ  سحر  خدا نگهدار           منصور

مطلع غزل ( بر باد رفته ) هشت بیت است

 

 

           این  واژه ی    زیبای   سخن     بیش   ز    قند   است 

 

 

                 من  آن  ورقم   که   باد  عشقم   برده 

 

                                                             و ز  صفحه ی  روزگار بسی غم خورده 

 

 

                             این  غزل  هشت  بیت  است          تا  بار دگر       خدا نگهدار           منصور

مقطع غزل ( مجال و جمال ) نه بیت است

 

 

          این   واژه ی    زیبای   سخن     بیش  ز   قند   است 

 

 

 

              گر چه  منصورم  ولی  ناصر  نشد بر من  مجال 

 

                                                عاشقی  اول لیاقت  خواهد و   ز آن پس جمال 

 

 

               این  غزل نه  بیت  است  که ابیاتی  از انرا  می توانید   در اسمان شعر و غزل 

 

              در بلاگفا  بخوانید 

 

              ناصر نشد بر من مجال  یعنی  زمان و  وقت  مرا یاری  و کمک  نکرد 

 

              مقطع  غزل  یعنی  بیت اخر غزل            تا  مرغ  سحر خدا  نگهدار                       منصور

مطلع و مقطع غزل ( یاد بی بنیاد ) هشت بیت است

 

 

         این   واژه ی    زیبای    سخن     بیش    ز    قند   است 

 

 

 

               عمری  بیاد  روئی    در دام  دل  اسیرم 

 

                                                            ترسم  در  اشتیاقش   نادیده  من بمیرم 

 

 

               هر جا گذر  نمودم    افسرده حال  بودم 

 

                                                             منصور   اگر  بمیرد    بر  مرگ   نا گزیرم 

 

 

                                             این  غزل    هشت  بیت  است 

 

 

 

                                         تا  مرغ سحر            خدا نگهدار                      منصور

بیتی بداهه

 

            این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز    قند    است  

 

 

                 ارباب دل   از عشق   به  جز  یار  نبینند 

 

                                                           در کوچه  و یا گوشه و  یا خانه  نشینند  

 

 

                                         تا  مرغ  سحر     خدا  نگهدار                 منصور

بیتی بداهه

 

             این  واژه ی   زیبای   سخن    بیش  ز    قند   است 

 

 

                     قصه ی دل  هم  بشد از من  تمام 

 

                                                                کو دل و   آن  قصه و   آن  احترام ؟ 

 

 

                                          تا  دگر بار             خدا  نگهدار                  منصور

مطلع و مقطع غزل ( مرغ سحر ۱۲ ) هشت بیت است

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش   ز    قند   است 

 

 

 

                 شب خواب  درت  گشتم  و در باز  نیامد 

 

                                                           و ز مرغ  سحر   شب  شد و  آواز  نیامد 

 

 

                و آنجا که غریبست  همی ناله ی  عشاق  

 

                                                           منصور و  دلش  بود و  چه  دمساز نیامد

 

 

                                  تا  مرغ  سحر دگر               خدا نگهدار             منصور