این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
و این بار برای شما عزیزان شعری نو فی البداهه
دو باره دلم هوای دیدارت کرد
هوای دامن زیبای چو گلنارت کرد
نمی خواهم بخوابم
شب برایم بسکه دلتنگ است
تو گوئی این شباهنگم بد آهنگ است
بده دستان زیبایت ببوسم من
ای که چون سوسن
زبانت خفته در کامست
و منصور از تو هم
بد نام بد نامست
من این گوشم به آغوشت فرا دادم
عجب خوابی بر آن دامن که جا دادم
نمی خواهم بخوابم
بسکه دل تنگ است
و آغوشت خوش آهنگ است
دلم تنگ است
دلم تنگ است
تا دیداری دگر بار خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
قامتم خم شد ازین رفتنت ای یار مرو
من تو را خواهم و از چشم من زار مرو
تو چه دانی ز رخت حال پریشان چونست
رفتی آن بار ولی باز تو این بار مرو
خون دل میخورم و چشمه ی چشمم دریاب
بهر عشق و دل شوریده ی من یار مرو
ضامن خون منی گر که روی از بر من
بهر جان و دل منصور گرفتار مرو
این غزل ده بیت است لطفا به ادامه مطلب توجه فرمایید منصور
ادامه مطلب ...این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
با مطلع غزلی فی البداهه سلام
قامتم خم شد از این رفتنت ای یار مرو
من تو را خواهم و از چشم من زار مرو
دنباله این غزل را بزودی خواهید خواند شاد باشید
منصور