اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

دو بیت از دو غزل زیبا

 

 

              این   واژه ی   زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                آتش  عشقم  به  چنین   ره  کشید  

 

                                                      هر نفسم  ناله ی وصلی  بر اوست  

 

 

 

                                    و  بیتی  از  یک  غزل  زیبای  از دل  برخاسته   

 

 

                تا  روی گل    ببینم   حـــاصل  شــــود  وصالی  

 

                                       عمری  بغم  نشستم سالی ز پی چه سالی !   

 

 

                    ابیات  بیشتر از این  غزل را  در اسمان شعر  در بلاگفا  بخوانید   منصور 

ابیاتی از یک مثنوی عارفانه سی بیت است

 

 

             این  واژه ی   زیبای   سخن  بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

              نفی  و  اثباتم   چـــه  باشد  بر  وجود  

 

                                                   کز  ازل  بر  لم یزل   کـــــــردم  سجود  

 

 

             خالق  کـــون  و  مکان  گـــر ما  و  غیر  

 

                                                  بر زمان  و  در  مکانهــــــا   داده  سیر   

 

 

             ما چو نی  باشیم و جان باشد  قمیش  

 

                                                  کی  ز نی  آید صدا  بی نفخ  و  نیش ؟  

 

 

             آنچه  منصور  از  وجـــــود  و  او  بگفت  

 

                                                   ذره ای   از خــالق  و  هستی  نگفت   

 

 

 

 

                    تا  دیگر  بار    شاد  و شیرین  کام    باشید                      منصور  

دو بیت از دو غزل زیبای عارفانه

 

 

             این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

               آنچه  دیدم  و  ندیدیم  از  جهان   

 

                                                             جملگی  بگذار  و بگذر  هوشیار   

 

 

 

                               و  بیتی  از  یک  غزل  زیبای از دل  برخاسته    

 

 

                                                الهــــــــــــــــــــــــی    

 

               می خواره ی  عاقبت  به  خیرم  گردان   

 

                                                    در  کوی  خودت  محو  به  سیرم  گردان  

 

 

                تا  مطلع و  بیت  دگر  ای یار  وفادار   شادی  ببرت  باد خدای تو  نگهدار    منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غـزلی دلــنشین گـردد

  

             این   واژه ی   زیبای   سخن  بیش  ز   قند  است   

 

 

 

 

 

               همه  دم  ز دیده گانم ز  غمت چه خون  فشانم  

 

                                        چه  دو دیده  چشمه ای  شد که  ز  دید ناتوانم  

 

 

 

                             تا   دیگر   سرایش   شاد    باشید                   منصور 

دو بیت از دو غزل زیبای دلنشین

 

 

               این  واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

               بادی آمد  که  برد  کوی  تو   خاکستر  من  

 

                                               تا  ببینی  که  غمت  کرده  چه با  پیکر من  

 

 

 

                                           و   بیتی  از   یک  غزل    دیگر   

 

 

               من   بخــودم  نامــدم  اینجـــا  روم   

 

                                                         بلکه  دلم  در پی  جام و  سبوست  

 

 

              تا  مطلع و بیت  دگر  ای یار  وفادار   شادی  ببرت  باد  خدای  تو نگهدار     منصور 

مطلع یک غزل زیبای دلنشین این غزل ده بیت است

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

              هر شب  از  دست تو  من  تا بسحر می نالم   

 

                                       ولی  از  عشق  تو و  دل  به  خودم  می بالم   

 

 

 

            تا  مطلع  و بیت  دگر ای یار  وفادار    شادی  ببرت  باد  خدای تو نگهدار     منصور 

بیتـی بداهــه که امیــد است غـزلی دلـنشین گــردد

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز   قند   است  

 

 

 

 

 

             تو ای  دیده  اگر  خون  هم  بریزی   

 

                                                        چو  این  در  را  نبندی  در ستیزی   

 

 

 

                                   تا  دیگر   سرایش     شاد  باشید              منصور  

بیتی از یک غزل زیبای دلنشین ابیات بیشتر در بلاگفا

 

 

              این   واژه ی   زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

               گر چه سرمست  به خرگاه  دلم تاخته ای  

 

                                               فرش  رنگین  غمی  بر دلــــم  انداخته ای  

 

 

                با  تشکر از  عزیزانیکه    اینجانب  را  مکرر  به فیس بوک    دعوت  می نمایند 

 

                اگر چه  محفل  شما  عزیزان  زیباست    با عرض  پوزش  اینجانب  خود  را     قابل  حضور 

 

                در  محفل  و  جمع  شما   خوبان  نمیدانم   

 

                به  اطلاع  کلیه  دوستان  عزیزم  نیز  می رساند  که  اینجانب  هیچگونه  صفحه ای 

 

                در  فیس بوک ندارم    و غزلها   و  اشعار    مندرج  در فیس بوک  بنام  اینجانب     توسط   

                                        

                دوستان  خوب  و  عزیزم  درج  گردیده  است                  دوست دار  همگی شما  منصور 

بیتی بداهــه که امید است غزلی دلــنشین گردد

 

 

            این   واژه ی    زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است    

 

 

 

 

                روی  نمود   آن  قمر  خانگی  

 

                                                          عقل  مرا  خواند  به  دیوانگی    

 

 

                            تا  دیگر   سرایش    شاد  باشید                  منصور 

دو بیت از دو غزل

 

 

            این   واژه ی    زیبای  سخن    بیش  ز  قند   است  

 

 

 

 

 

              پنهان  چرا  کنم  که  شدم  رند  کافری  

 

                                                   در  مسلخ  آمدم  که تو  جانم  بدر بری  

 

 

 

                                              و  بیتی  از  غزلی  دیگر   

 

 

              شبی  آن  یار سیمین پیکرم  خفت   

 

                                                        کنارم  تا  سحر   اینگونه   می گفت  

 

 

 

              تا  مطلع  و بیت دگر ای  یار  وفا دار   شادی  ببرت  باد خدای  تو نگهدار     منصور 

دو بیت از دو غزل

 

 

                این  واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                 شود آیا  که  بچوشم*  لب  زیبای  تو  را  ؟  

 

                                                یا   در  آغوش   بگیرم   قد  رعنای  تو  را  ؟  

 

 

                                            ابیات  بیشتر   از  این  غزل  در  آسمان شعر و غزل  بلاگفا  

 

 

                                               و  بیتی  از   غزلی   دیگر   

 

 

 

                  تا  کی  اندر  هجر  تو  من  در  فغان  

 

                                                          بی  امانم   کـــردی  و   افـــروختی  

 

 

                                 چوشیدن  پارسی  دری   بمعنای  مکیدن  است  .  بچوشم* =  بمکم 

 

 

                                تا  دگر  بار   شاد   و   سرافراز  باشید            منصور 

بیتــــی از یک غــــزل از دل برخــاسته

 

 

               این  واژه ی  زیبای  سخن   بیش   قند  است   

 

 

 

 

 

                 سرو بالا   آفرین رویی   قیامت  منظری   

 

                                               هر چه   گل دیدم  تو   گل    ز آن  برتری  

 

 

 

                                    تا   بار  دگر     خدا  نگهدار      منصور 

بداهه سرایی غزل

 

 

              این  واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                بوی گل  از کـوی تو  آورد باد   

 

                                                               روی زیبایت   گـزندی را  مباد   

 

 

               صورتت  یادم  ز  خــالق میکند  

 

                                                               کی رود آن صورتت را هم ز یاد  

 

 

               دل  بدادیم و  غمی  اندوختیم  

 

                                                               تا  ببینیمت نه کم  بل هم زیاد  

 

 

               ور چه منصور از تو بس آشفته شد  

 

                                                          دل ز این آشفتگی هم  شد به باد   

 

 

                             تا   بار  دیگر      کامروا   باشید                    منصور 

بیتی بداهه و بیتی دیگر

 

 

              این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                 ای  بصیری  کــــه  ببینی   دل دیوانه ی  ما   

 

                                             پر کن  از  لطف  و کرم  ساغر و پیمانه ی  ما  

 

 

 

                                                     و  بیتی  دیگر   

 

 

                 صورتی  گر  زشت  باشد  عشوه  ز او  نتوان  خرید   

 

                                    روی  زیبا  می کشد   بر  عشوه   صد  دل  مشتری  

 

 

 

                     تا  مطلع  و بیت  دگر  ای  یار  وفادار   شادی  ببرت  باد  خدای تو  نگهدار 

دو بیت از یک غــــزل از دل برخـــــاسته

 

 

         این   واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

          هر که  عاشق شد که چون  فرهاد  نیست  

 

                                        ای  بسا  صـــد  ناله  یک  فــــــریاد نیست   

 

 

           گـــر چه  هــر دو  گـــفته  بر  یک  ره  بود   

 

                                          لکن   از  حلاج    چــون  شـــداد   نیست  

 

 

 

                             تا  بار  دگر    خدا   نگهدار                 منصور