اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

بیتی بداهه ( همه روز شما روز عشق و مهر و محبت بادا )

 

 

            این   واژه ی    زیبای    سخن    بیش   ز   قند   است

 

 

 

                                 بنشین   لعـــبت  زیبـــا    گل  نوروزی   من 

 

                                 ایکه دائم  ز تو شد  شادی و  بهروزی   من 

 

 

 

                                          دل  زیبا  پسندتان    شاد  بادا                منصور

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

       این    واژه ی     زیبای     سخن     بیش    ز    قند   است 

 

 

 

 

         دل  ما   از  کرمش   جز  تو    مگر  کرد  طلب ؟

 

                                                      مطلب  از دل  نبود  آنچه  طلب  کشت ز  لب 

 

 

 

 

                                    تا  دگر بار         شاد  باشید                  منصور

دل ماهی همچون دل تو آزادی می خواهد رهایش کن سفره با اسیر ؟

 

 

          این    واژه ی    زیبای    سخن     بیش   ز     قند   است 

 

 

 

 

               ماهی از بهر  اسارت به بر سفره که نیست 

 

                                                       دل  او  همچو  دلت   طالب  آزادی  نیست  ؟ 

 

 

              پس  رها  کن  تو  اسیری  که  نمیرد در تنگ 

 

                                                      بگــــذارش  برود  تنـــگ   بلور  از  او  نیست 

 

 

 

                                      نوروزی   شاد    داشته  باشید               منصور

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

        این   واژه ی     زیبای    سخن     بیش   ز    قند    است  

 

 

 

           باد  نـــوروزی  وزیدن  کـــرد  و  غم  از  ما  رمید 

 

                                                 عاشقان  وصل و  طرب هم  بر شما  باشد  نوید 

 

 

 

                            تا   دگر بار        بخت  یار       نوروزتان  شاد                 منصور

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

         این   واژه ی     زیبای    سخن      بیش    ز   قند    است 

 

 

 

 

             خـــون  ز  منـــقار  خیـــــالم   دل  دیوانه  بسوخت 

 

                                                دل  از ین  خون جگر   شیوه ی  عشقش   آموخت 

 

 

 

 

                                          تا  دگر بار            شاد باشید                    منصور

بیتی از یک غزل از دل برخاسته

 

 

         این    واژه ی     زیبای   سخن     بیش   ز    قند   است 

 

 

 

              گفتی از  دل  برود   آنچه  که  از  دیده  رود 

 

                                                      رویت  از  دیده  ببردی دل من گشته  خراب 

 

 

 

                                   تا  دگر  بار                 خدا  نگهدار                   منصور

بیتی از سروده ی ( غم تو غم منست )

 

 

         این   واژه ی     زیبای    سخن    بیش    ز    قند   است 

 

 

 

              و  این  شعر  نو   بسیار  طولانی  شد   که  قسمتهایی  از انرا   میتوانید  

 

              در  اسمان  شعر و غزل  در   بلاگفا  بخوانید   بیتی  دیگر  از آن 

 

 

           خوشا  میخواره ای  دل  با  خدا  شد 

 

                                                        به  از   آنی    که  دائم    با  ریا  شد 

 

 

              برای  شما  عزیزان    سالی     سرشار  از  شادی         آرزو  میکنم                  منصور

شعری نو فی البداهه ( نام شعر غم تو غم منست )

 

 

         این   واژه ی     زیبای   سخن      بیش    ز   قند   است 

 

 

 

               زمستان  رفت و  نوروز  و  بهارست 

 

                    ولی  او  بی  قرار  است 

 

 

                             به  تبریکی  دلش  را  شاد  گردان 

 

                                    ز مهرت  خانه اش   آباد  گردان 

 

                                           چراغ  خانه ی  همسایه  خاموش 

 

                                                به  جای  سفره  بار  غم  چه  بر دوش 

 

                                                         نمی داند  چه  سازد  با غم  خویش 

 

                                                                  بگیرش  هموطن  یکدم  در  آغوش  

 

              تو  گر  خواهی  خدا  را  خود  ببینی 

 

                                                    قسم  بر ذات  او 

 

                                                                 در خانه ی  اوست  

 

              چه  کس گفته  خدا  در جا نماز  است  ؟ 

 

                               و  یا  اندر  طواف  و  در  حجاز   است  ؟ 

 

                                                                               غلط  گفته 

 

                                                                               خدا  در  خانه ی  اوست

 

 

             دلت  را  یکدمی  مهمان  او  کن 

 

                      برایش  شاخه ای  گل  جستجو  کن 

 

                                   که  او  را  کودکی  کفشیست  پاره 

 

                                          چه  گویم  من  خودت  دانی  تو  چاره  

 

                                                     مگر او  دل  ندارد ؟؟؟ 

 

                                                            چه  کس  باید  برایش    گل  بکارد   ؟؟؟ 

 

                                                                زمستان  رفت  و  نوروز  و  بهارست 

 

 

               کامل  این  شعر نو  را     در آسمان شعر  و غزل       در  بلاگفا   بخوانید                       منصور

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

          این   واژه ی    زیبای    سخن      بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

                ای  غزل    بار  دگر  با  من  بیچاره   بساز 

 

                                                        تا به  همراه  تو  من  سر بدهم  یک  پرواز 

 

 

 

                                     تا   بار دگر             خدا  نگهدار                  منصور

بیتی بداهه

 

 

          این   واژه ی     زیبای    سخن     بیش    ز   قند   است 

 

 

 

 

              هر چه  کشیدم  ندید     گر  غم   شبهای  من 

 

                                                  دل   ز  فراقش   رمید    از  من  و    دنیای  من 

 

 

 

                                 دل   شما   به   شادی  باد                          منصور

مطلع غزل ( ماه و شب کلاه ) شش بیت است

 

 

          این    واژه ی    زیبای    سخن     بیش   ز   قند   است 

 

 

 

                 من   گرفتار  رخی   گشتم  چو  ماه 

 

                                                            کس  بدیده   ماه  بر سر  شب کلاه ؟ 

 

 

 

 

                         شش بیت  است          خدا  نگهدار                    منصور

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

         این    واژه ی     زیبای    سخن     بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

             بیا  که  بی تو  بهارم  خزان  و   پاییز است 

 

                                                        بدون  روی تو   روزم   ز  غصه  لبریز  است 

 

 

 

                                                خدا  نگهدار                       منصور

تک بیتی بداهه بمناسبت چهارشنبه سوری

 

 

 

         این   واژه ی     زیبای    سخن      بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

                 سرخی من   از تو  شد  رویم   بگشته  زرد زرد 

 

                                                با که  گویم  آتشا  این غصه  و  این رنج و  درد ؟ 

 

 

 

 

                  تک  بیتی  بداهه   بود بمناسبت  چهارشنبه  سوری          شاد  باشید           منصور

مطلع غزلی از دل برخاسته هفت بیت است

 

 

          این   واژه ی    زیبای    سخن     بیش   ز   قند    است 

 

 

 

                درد  فراقش  چنان  کرده  دلم  سوگوار 

 

                                                            هر شب  و روزم  زنم  از غم  او   یار یار 

 

 

                      این غزل  هفت  بیت  است   تا بار دگر              خدا نگهدار          منصور

ابیاتی از مثنوی بهار دلگشا بنقل از اسمان شعر و غزل در بلاگفا

 

 

         این   واژه ی    زیبای    سخن     بیش    ز   قند    است 

 

 

 

                   با  دلی  پر خون  لبی  خندان   بیار 

 

                                                               غمگســـاری   را  بیـــاور  در کنـــار 

 

 

                  جام می خوردن چه خوش اندر بهار 

 

                                                               در کنـــارش   هــــم   رخ  ناز   نگار 

 

 

                  هر چه  دیدیم  از کرامتهای دوست 

 

                                                               یار و نازش هم بگویم ؟ ز آن اوست 

 

 

                  گر چه دلتنگم  ولی پر جنب و جوش 

 

                                                              می دهم  سال  دگر  بانگ  خروش 

 

 

                  و ر  دلم پر خون  شد  از  دور زمان 

 

                                                              باز  از او  خواهم   که  آوازی بخوان 

 

 

                 دل  ز  آواز   طــرب   مسـرور  شد 

 

                                                              ز آنکه دل با می همی منصور شد 

 

 

                       ابیاتی  بود    از  مثنوی  بهار  دلگشا       این   مثنوی      سی  بیت   است 

 

 

                       تا   سرایشی  دگر                 خدا                 نگهدار                  منصور