اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

 

                         چشم  دلم  در پی  تو   دوخته 

 

                                                            ای دل  من  را  به جفا سوخته 

 

 

 

                                              شاد   باشید                       منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

 

 

          این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

 

                               ای  کمند  افکن   به  هر جا  می روی 

 

                               کی   که  تنهـــا    با دل   ما  می روی 

 

 

 

 

                           تا   دگر  بار         شیرین   کام        باشید              منصور

بیتی بداهه ی عارفانه

 

 

          این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

                 درد و   مرهم   در هم  آمد   بر سرم 

 

                                                       گم شدم در  خود نه  من  من  دیگرم 

 

 

 

                                        تا  دگر  بار    دلشاد  باشید                منصور

مطلع غزلی از دل برخاسته . نام غزل (( لب و مطلب )) هشت بیت است

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز   قند  است 

 

 

 

 

                            بوسه از  پسته ی   خندان  تو  گر ما را  بس 

 

                            منکه  سرد آمده ام   لب  ز  تو  گرما  را  بس 

 

 

 

                                 تا   دگر  بار                      خدا  نگهدار           منصور

ابیاتی از غزل از دل برخاسته ی ((( جمال یار )))

 

 

 

           این   واژه ی  زیبای   سخن    بیش   ز   قند    است 

 

 

 

 

 

                           سخت  است  ندیدن  جمالش 

 

                                                            حــــیرانی  من   بود   ز آن  رو 

 

 

                           صد  دیده  ز من  ز او   یکی رو 

 

                                                            سد کرده چه راه من ز هر سو 

 

 

 

                           این  غزل   از  دل  برخاسته      دوازده  بیت     است             منصور

 

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

            این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز  قند  است  

 

 

 

 

                     از  دست  تو  ای  ماه  شبان  خانه  نشینم 

 

                                              فکرم   همه  اینست   که   آن  روی   ببینم 

 

 

 

 

                                       مدام    شیرین  کام   باشید                  منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

 

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش  ز    قند  است 

 

 

 

 

 

                               همچو  آن  صورت  گلی  ای  نازنین  نا دیده ام 

 

                               پاسبانی  می کنم   هر شب  تو  را  با دیده ام 

 

 

 

 

 

                                            تا  بار گر   شیرین  کام   باشید           منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

            این   واژه ی   زیبای  سخن   بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

 

                                 دلم از  بار  غمت   گر چه که   فرسود مرو 

 

                                 ای تو سرمایه ی عشق و ضرر و سود مرو 

 

 

 

 

                                            مدام    شیرین  کام   باشید           منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

 

 

 

               این    واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز  قند  است 

 

 

 

 

 

                                    منکه  تک  خال  محبت  را   به  دلبر  باختم 

 

                                    در مقام عاشقی هم سوختم  هم ساختم 

 

  

 

 

                                                  شاد  و   کامروا    باشید                 منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز   قند  است 

 

 

 

 

 

                              ایکه  در  سلسله ی   موی تو   او  می بینم 

 

                              این چه حالیست که او باشد و مو می بینم ؟ 

 

 

 

                                    تا   دگر بار      شیرین  کام  باشید                   منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

             این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش  ز    قند  است 

 

 

 

 

 

                        اختـــیارم  یارم   از  دل    برده  است 

 

                                                          بهر این  باشد  که دل  افسرده است 

 

 

 

                                                        دلشاد      باشید                منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

              این   واژه ی    زیبای    سخن    بیش   ز   قند    است 

 

 

 

 

 

                         وا مانده شدم  در  ره  تو   همسفری  نیست 

 

                                                    از  خانه ی من   بر  در  میخانه   دری  نیست 

 

 

 

                                              و  بیتی  دگر  از همین   غزل           هشت بیت  گردید 

 

 

 

                        درمــانده تر  از  من   که  بود  ای بت  عیٌـــار ؟ 

 

                                                     همچون که منم کس که چنین دربدری نیست 

 

 

 

                                                    تا   دگر  بار      شاد  باشید              منصور

بیـــــتی از یک غـــــزل از دل بر خـاستــــــه

 

 

 

           این    واژه ی   زیبای  سخن   بیش   ز   قند  است 

 

 

 

 

 

                    دست او   بر چنگ و   چنگم  موی او 

 

                                                 او  به  ساز گوش  و  من  بر  ساز دل 

 

 

 

                                 تا بار   دگر             خدا نگهدار             منصور

ابیاتی از غزل (( جلوه ی فروردین )) 15 بیت است

 

 

 

           این   واژه ی  زیبای   سخن     بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

                                  ابیاتی    از  یک  غزل   از  دل  برخاسته 

 

 

 

                        نام  غزل  (( جلوه ی  فروردین ))  تعداد   بیت  پانزده 

 

 

 

               سخت  عجب  مانده سرم  بر سر  این  سرٌ  وجود 

 

                                            راحت   زخـــم  مـــرا   مــــرهم  درد  آگـــین   داد 

 

 

 

               گر  چه   در  چنبر  زلف و   به  کــمندت  نه کــمند 

 

                                             ولـــی  انگار    گـــدایی   به من    مسکـــین  داد 

 

 

 

               و ر   غزل    داد  به   منصور  و   ترنم   به  خیـــال 

 

                                              به تو  بوی گل  و  هم  نرگس و  هم  نسرین  داد 

 

 

 

 

                  ابیات  بیشتر از  این  غزل در اینجا   http://asemanesher.blogfa.com/88071.aspx بخوانید

مطلع غزل (( یار و دیار )) ابیات ده بیت

 

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز   قند   است 

 

 

 

 

 

 

                                 پنهان  چرا  کنم   که مرا  داد  از دل است 

 

                                 بی او  کجا روم   که چه  فریاد از دل است 

 

 

 

 

                                       تا    دگر بار       شیرین کام         باشید        منصور