این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
ای خلیلی که جلیل از تو به تعریف آمد
تو همانی که در آتش به سکوت آمده ای
شاد و شیرین کام باشید منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
عمری اندر هجر او پرداختم
با غم بی یاوری من ساختم
شاد و کامروا باشید منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
چو دیدم روی او دل باز مالید
ز نا دیدن چه گویم دل بنالید
تا سرایشی دیگر دلشاد باشید منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
پیش خورشید رخت اختر و مه شبگیرند
نزد آن روی تو هم سنبل و گل میمیرند
نظر از چشم تو بر جای دگر نتوان کرد
دگــــران را نتــوان دید که بر تزویرند
من از آن ناوک دلدوز شدم محو جمال
خلقی اندر پی رویت چه ز غم میمیرند
نقش آن صورت زیبای تو کردم به خیال
یادم آمد که تو جانی و همه تصویرند
چو که آن صورت زیباش بکردند وجود
بس کنیزان درش لعبت در کشمیرند
گر چه منصور غزلخوان تو شد در همه عمر
آشنایان به هجرت به ابد دل گــیرند
کامل این غزل را در اینجا http://shaeran-shaeran.mihanblog.com/post/22/ بخوانید
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
دهن یار چه تنگ و دل من هم تنگست
گویی آن غنچه دهن با دل من در جنگست
تا بار دگر خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
بر پا اگر که کفشی بر تن قبا نباشد
بر خاک بستری هم جز بوریا نباشد
این غزل هشت بیت است منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
اینهمه من بوده ام با تو نبودن چه سود ؟
گر تو نباشی برم غم همه بود و نبود
تا دگر بار دلشاد باشید منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
بر طواف دل به از بر سنگ و گل کردن طواف
و آن دلی شد بی محبت از وصالش شد معاف
این غزل هفت بیت است منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
من صید تیر خورده ی از پا فتاده ام
پنهان چرا کنم که دل از دست داده ام
هشت بیت است ابیات بیشتر در بلاگفا منصور