اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

مطلع غزل ( اسیر نگاه ) این غزل نه بیت است

 

 

 

          این   واژه ی   زیبای    سخن    بیش   ز    قند   است 

 

 

 

 

             دزدیده  نگه  کردم و   عمری  چه  اسیرم 

 

                                                         یکــبار  دگر  گر  کـــنم  از   شـوق  بمیرم 

 

 

 

 

                تا  دگر  سرایش         دل  زیبا  پسندتان          شاد  بادا             منصور

ابیاتی از سروده ی ( زنگه زنگه دار دار ) بیست و سه بیت است

 

 

 

           این   واژه ی    زیبای  سخن     بیش   ز    قند  است 

 

 

 

 

                آنکه  گفتی   زنگه  زنگه   دار  دار 

 

                                                                 دیدی  اندر  فاضلابش  شد  قرار ؟

 

 

               خوش  بگفتا   مولوی    ای  مرحبا 

 

                                                               ( این جهان کوه است و فعل ما ندا ) 

 

 

 

 

                                          تا  دگر  بار       خدا  نگهدار                 منصور

بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

            این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز    قند    است 

 

 

 

 

 

             به  زمستان  چو  بهاری   گل  زیبای  سپید 

 

                                                       دیده   بگذار   بگویم   چو  تو  در  عمر   ندید 

 

 

 

                     تا  دگر  بار           دل  زیبای  شما    بهاری  بادا             منصور

ابیاتی از غزل ( دل باخته )

 

 

            این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش  ز    قند   است 

 

 

 

 

               گر  صف کشند جمله ی   خوبان  تو  بهتری 

 

                                                       اندر  خیــال   و    فکر  و    ضمیرم   مکرری 

 

 

 

              منصور  اگر  که  چشم  تو  افتد  به  دیگری 

 

                                                       خاطر   نمی شود   که   به  دیگر    بپروری 

 

 

 

                          این  غزل هشت  بیت  است       تا  دگر بار       خدا  نگهدار        منصور

بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

          این  واژه ی   زیبای    سخن   بیش   ز    قند   است 

 

 

 

 

             از  دست   تو  و    دل  و   حریفم 

 

                                                              دستی  همه شب  چه  بر لطیفم 

 

 

 

                                    تا   دگر  بار   شاد  باشید                           منصور

مطلع غزل ( اشک و دامان ) این غزل هشت بیت است

 

 

 

          این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش   ز     قند   است 

 

 

 

 

            اشک  گرمی که  بر این  دیده و  دامان  من  است 

 

                                            حـــاصل   عشق  تو  و   دیدن   پنهـان   من  است  

 

 

 

 

                                 تا   دگر   سرایش    خدا  نگهدار                          منصور

ابیاتی از غزل ( سلطان عشق ) این غزل بیست و دو بیت است

 

 

         این  واژه ی   زیبای  سخن    بیش   ز  قند  است 

 

 

 

 

           آن   چنانم   کز او     پریشانم 

 

                                                               چه   کنم   بر  امید  جــــانانم 

 

 

           حالتی   دارم    از  قیامت  او 

 

                                                               قامتش   می کشد   بفرمانم 

 

 

           به  قفا  می کنم  نگه  هر دم 

 

                                                               تا  ببینم   چه  می رود  جانم 

 

 

           گر چه  سر بر هوای او  بکشم 

 

                                                               سر از او  هم   همی گریبانم 

 

 

           من به  سختی و او به آسانی 

 

                                                            می کشد  می رسد  بلب جانم 

 

 

           هر که  دارد  به ملک  پادشهی 

 

                                                            مفتخر هستم  اوست  سلطانم 

 

 

           و ر طلب او  کند  به نزد  حریم 

 

                                                             سگ  نباشم  که سر بدستانم 

 

 

           شور منصوری ار زمن  برخاست 

 

                                                              بسکه   افتاده   در  پی  جانم 

 

 

           عشق او  را  نه  لب  تواند گفت 

 

                                                            جان کشد مسلخش که قربانم 

 

 

             به  نقل  از  اسمان  شعر  و غزل  در  بلاگفا        خدا  نگهدار                       منصور

ابیاتی از غزل ( مه جبین )

 

      این   واژه ی    زیبای   سخن      بیش   ز    قند   است 

 

 

 

 

         به  مـــــرگم  می کشانی  غـم  نبینی 

 

                                                         تو در  شب  هم چو  روزت  مه  جبینی 

 

 

 

        بسی  منصور از آن  عشقت  خرابست 

 

                                                         به  دل  گفتم  تو  حق  داری    غمینی 

 

 

           ابیاتی  بیشتری   از این غزل     در  اسمان شعر  در  بلاگفا   بخوانید            منصور

توضیحی در مورد غزل ( مست عشق )

 

 

          این   واژه ی    زیبای   سخن    بیش    ز   قند   است 

 

 

 

                                   با توجه  به  اینکه  غزل  ( مست  عشق  )  

 

                                              که    پانزده  بیت  است 

 

                  و  فقط  پنج  بیت  از  آن  در اسمان  شعر و غزل  در بلاگفا  درج  شده

 

 

             شهد از تو و این  سخن نه از ماست 

 

                                                                کز  مهر توام   کـــمر  نشـــد  راست 

 

 

 

 

             شیرین  سخنی   نه  شد  ز  منصور 

 

                                                              روی  تو   چنین  به  شور و  غوغاست 

 

 

            از  سرایشهای  اینجانب    می باشد

 

            و  نظر  به  اینکه  این  ابیات  مورد  توجه  بسیاری  از  دوستان  عزیز

 

           قرار  گرفته  و  در  وبلاگها  و  تالارها   و   انجمنهای  گفتگو   و و و و و 

 

           دهها   بار  نقل   شده   است   

 

           اما   بعضی  از  دوستان   عزیزم   کم   لطفی  نموده 

 

           و  این  غزل  را  به  مولوی   نسبت   داده اند (  یکی  دو  مورد )

 

          بنابراین  چه  دوستانی  که   این  غزل  را  به    مولوی  نسبت  داده اند  

 

          و  چه  سایر   عزیزان   بتوانند  ادرس  این  غزل  را  در  کلیات   مثنوی  مولوی 

 

          ارائه   نمایند     در  مقابل  هر  بیت  هدیه ای  قابل  توجه 

 

          دریافت   خواهند  نمود

 

           

 

 

 

            دل  زیبا   پسند   تمامی   شما   عزیزان         شاد  بادا                     منصور 

بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

           این   واژه ی    زیبای   سخن   بیش   ز     قند   است 

 

 

 

 

              نگــذارند   ببیــنم   رخ  او   دلــتنگم 

 

                                                               بکجا  سر بدهم ناله و   این  آهنگم ؟ 

 

 

 

                            تا    دگر  سرایش    خدا  نگهدار                       منصور

مطلع غزل ( بوتیمار ) این غزل هفت بیت است

 

 

 

 

          این   واژه ی    زیبای    سخن    بیش  ز     قند   است 

 

 

 

 

 

            خم  پی  خورده   شدم   بسکه  کشیدم  غم  یار 

 

                                                عمری    اندر   پی  او  دل   شده    چون   بوتیمار 

 

 

 

                                  تا   دگر   دیدار     خدا  نگهدار                             منصور

مطلع غزل ( ماه دلارا ) این غزل هشت بیت است

 

 

          این   واژه ی    زیبای   سخن   بیش   ز     قند   است 

 

 

 

 

            نظر  کجا  بکنم  من    به  غیر  ماه    امشب ؟ 

 

                                                  بیاد  روی  توام   کو   که  جان  پناه   امشب ؟ 

 

 

 

 

                                 تا  بار  دگر   خدا    نگهدار                       منصور

مطلع غزل ( وادی فریاد ) این غزل دوازده بیت است

 

 

          این  واژه ی   زیبای   سخن     بیش  ز    قند    است 

 

 

 

 

             بر  بام  تو    ما  را    که   پریدن  نگذارند 

 

                                                        نازی  ز  رخت  هم   چه  خریدن  نگذارند 

 

 

 

 

                 بزودی  ابیاتی  از این  غزل  در  اسمان شعر و غزل  در  بلاگفا                    منصور

بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

         این   واژه ی    زیبای    سخن     بیش   ز    قند    است 

 

 

 

 

           تا   دست  من  و    دامن  آن   سرو   چمان  است 

 

                                               جان  بر  لب  و    لب  از  غم  او  هم  بفغان  است 

 

 

 

 

                               تا   دگر  بیت  و   دگر  بار      خدا  نگهدار            منصور

بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

          این  واژه ی   زیبای   سخن   بیش     ز    قند    است 

 

 

 

            از  در  لــطف   آمــده ام    با  وفــا 

 

                                                                 پس تو  مکن   اینهمه  بر  من  جفا 

 

 

                              تا   دگر  بیت     خدا   نگهدار                             منصور