اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

بداهه سرایی غزل

 

 

              این  واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                بوی گل  از کـوی تو  آورد باد   

 

                                                               روی زیبایت   گـزندی را  مباد   

 

 

               صورتت  یادم  ز  خــالق میکند  

 

                                                               کی رود آن صورتت را هم ز یاد  

 

 

               دل  بدادیم و  غمی  اندوختیم  

 

                                                               تا  ببینیمت نه کم  بل هم زیاد  

 

 

               ور چه منصور از تو بس آشفته شد  

 

                                                          دل ز این آشفتگی هم  شد به باد   

 

 

                             تا   بار  دیگر      کامروا   باشید                    منصور 

دو بیت از یک غــــزل از دل برخـــــاسته

 

 

         این   واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

          هر که  عاشق شد که چون  فرهاد  نیست  

 

                                        ای  بسا  صـــد  ناله  یک  فــــــریاد نیست   

 

 

           گـــر چه  هــر دو  گـــفته  بر  یک  ره  بود   

 

                                          لکن   از  حلاج    چــون  شـــداد   نیست  

 

 

 

                             تا  بار  دگر    خدا   نگهدار                 منصور  

بیتی از یک غزل و بیتی بداهه

 

 

              این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

              رو  قد ما را  ببین  شد  ز غمت  چون  کمان   

 

                                              تا  به کی  از  آن  قدت  من  بکشم ؟  الامان  

 

 

 

 

                                                     و  بیتی  بداهه   

 

 

              مادام  به  دام  تو  گــــرفـــــتار  چـنـــیـنم   

 

                                                پنهان چه کنم  زار و چنین  گوشه  نشینم   

 

 

 

             تا  مطلع و بیت  دگر  ای  یار  وفادار   شادی  ببرت  باد  خدای  تو  نگهدار    منصور 

بیتی بداهه که امید است غزلی شیرین گردد

 

  

                این   واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است  

 

 

 

 

 

                    سینه ام   از دست   خـــون آلود  اوست  

 

                                              خون رساند بر دو چشمم همچو جوست  

 

 

 

                                    تا  دیگر  بار   شیرین  کام  باشید        منصور 

دو بیت از دو غــــزل از دل برخــــاسته

 

 

               این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                  نگاهی کرد    چشمش  آشــنا  بود   

 

                                                  تو  گویی  عمری از این دل  جدا بود   

 

 

 

                                            و مطلع   غزلی  دیگر    

 

 

                  آن  کیست  که  با  یار  من اش  کار  ندارد ؟  

 

                                        او  را  چـــو   ببیند  ســــر  و  دیوار  ندارد  ؟   

 

 

 

 

                            تا  دیگر  بار    شیرین  روزگار    باشید               منصور 

 

مطلع غزل ((((( سرٌِ مگو ))))) و بیتی از غزل (((( ساقی باقی ))))

 

 

              این   واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است  

 

 

 

 

 

                هر که  دارد   سخنی   غـــیر  لب یار   مگو   

 

                                             و ر  به لب میرسی از  پرده ی  اسرار  مگو   

 

 

 

                                               و  بیتی  از  غزلی   دیگر   

 

 

                و گرم  تو  جان  بگیری  بخودت  قسم  دلیری   

 

                                            بکنم  که تا  ببینی   چـه  هنوز   می  پرستم  

 

 

 

 

                 ابیات بیشتر     از این  دو غزل     در اسمان شعر  بلاگفا                     منصور  

بیــــتی از یک غـــزل از دل برخــاسته

 

 

              این  واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                 به  جهــــان غــــیر  غـم ام  هیچ  ندادند  

 

                                               شادی  آنجا بودش  دوست کنارم  باشد  

 

 

 

                                  تا  بار  دگر    شاد   باشید             منصور 

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غـزلی دلــنشین گردد

 

 

              این   واژه ی  زیبای  سخن   بیش ز  قند   است   

 

 

 

 

 

                 بی روی تو  با یاد تو  ای گل  هم آغوشی  کنم  

 

                                        روی تو را  دیدم  دمی  کی بر  فراموشی کنم  

 

 

 

                                     تا   بار  دگر    خدا  نگهدار          منصور  

بیتی از یک غــــــزل از دل برخــــاسته

 

 

            این  واژه ی   زیبای  سخن    بیش  ز  قند  است  

 

 

 

 

 

                دیده  چون  خواست  گریزد  که از این مسلخ دل  

 

                                  قصه ها  گفتم  و    ز آن   گفته  پر آبش  کـردم    

 

 

 

                               تا  بار   دگر   شاد   باشید                   منصور 

بیتی بداهـــه که امـــید است غــــزلی دلــنشین گـــردد

 

 

              این   واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است  

 

 

 

 

 

                ای دل  ز او  چه  دیدی ؟ دادی تعب  به دستم  

 

                                       ز آندم که  لب  گزیدش  من  بر طلب  نشستم  

 

 

 

                                  تا  بار  دگر   شاد  باشید                منصور 

مطلع و مقطع غزل (((( جمال جمیل )))) هفت بیت است

 

 

                 این   واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز   قند  است  

 

 

 

 

 

                   چشم بصیر  ار که  سیر  می نشود  ز آن جمیل  

 

                                         ز آنکه  جمـالش   کـــثیر  دل  ببرد  ز این  قبیل   

 

 

                  و ر  چـــه که  منصور وار   ســـر  بسپارم  به دار  

 

                                        جان  و  دلی   می دهم   بلـــکه  ببینم  جمیل   

 

 

 

                                   تا  دگر  بار    شاد  باشید                 منصور  

ابیاتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

             این  واژه ی   زیبای  سخن  بیش  ز   قند  است  

 

 

 

 

 

              ز آتش   عشقی  دل  من  در گرفت  

 

                                                  شعله ی آن خاست  به پیکر گرفت  

 

 

             آتش  آن   پیکر  و  تن  گـــــر گرفت  

 

                                                  دست  بشد  دامن  داور  گــــرفت   

 

 

 

                 تا  مطلع و  بیت دگر  ای یار  وفا دار       شادی  ببرت  باد  خدای تو نگهدار  

بیتی بداهـــه که امــید است غـــزلی دلــنشین گــردد

 

 

              این   واژه ی   زیبای  سخن   بیش ز   قند   است   

 

 

 

 

 

                چونست  حال  آنی  چون من   سپر  ندارد ؟  

 

                                               کار  دل  است  ما  را  و آن  جز  خطر  ندارد   

 

 

 

                                تا   دگر  بار     کامروا   باشید                    منصور 

بیتی از یک غــــــزل از دل برخاسته

 

 

              این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش   ز  قند  است  

 

 

 

 

 

                فغان  ز دست  تو  ای  گل  شدم  به  دربدری  

 

                                       نه  آه  در تو  اثر می کند   نه  ناله ی سحری  

 

 

 

                                   تا  سرایشی  دگر       خدا     نگهدار             منصور 

بیتی بداهـــه که امـــید است غـزلی دلــنشین گـــردد

 

 

           این   واژه ی   زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است  

 

 

 

 

 

             آهی  از  دل  برکشم  دستی به سر خواهم گرفت  

 

                               آخر  ای  گل  قامتت را  کی  به بر  خواهم گرفت ؟  

 

 

 

                                  تا   دگر  سرایش   شاد   باشید              منصور