اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی
بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نمایداسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی
بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نمایدمطلع یک غزل زیبای دلنشین این غزل نه بیت است
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
فرجام من از جام نبود اینکه سرانجام
با بخت بد و روز بد و دشمن و دشنام
کلیه اشعار و غزلهای مندرج در اسمان شعر و غزل توسط منصور گروسی
سرایش گشته
و تمامی غزلها ابیاتی کمتر از انچه سرایش گشته در وبلاگ امده است
و لازم بذکر است که شاه بیت هیچ غزلی در وبلاگ نگاشته نشده
و همچنین غزلهایی که از منظر سرایش زیباتر می باشند در اسمان شعر و غزل
درج نمی گردند دل زیبا پسند شما شاد باد منصور
بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غــــزلی دلــنشین گـــــردد
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
گفتم چرا آن روی تو با من جفاکاری کند ؟
گفتا من اش فرموده ام دائم دل آزاری کند
تا دیگر بار و سرایشی دگر شاد باشید منصور
ابیاتی از غزل ((( لب یار ))) این غزل چهار ده بیت است
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
بر لب آمد جان و لب جانانه را بر خود ندید
کــــز همه ببریده ام امــــا ز تو نتــوان برید
گرچه او ما را به هیچ اندر همه عالم فروخت
ما دل او را به عالم کی توانستی خرید ؟
در خمار چشم اویم مستی ام رفته ز یاد
شاخی از گل دارم و دل بر کجا شاید پرید
سعی ام این بود و نگویم درد دل را با تو یار
بر دهان شد جان و طاقت بر سر طغیان رسید
بس سخن آمد ز منصور و بسی بر نظم شد
لکـــن او دل برده و دل بهــر او باید تپید
تا دیگر بار خدا نگهدار منصور
ابیاتی از یک غزل زیبا
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
صورت زیبا چه سود آرد به کور ؟
پهلوانی در تفکـــــــر شد نه زور
آن که دارد باطنی زیبــا ز عشق
یا که صورت زشت و زیبا شد شعور
بهتر از آن صــــــورت زیبــــا و ناز
سیرتی دارد ز زیبـــا گشته دور
یا لـباس فــاخــــرش بر تن بود
کی رسد بر کهنه پوشی ذی شعور ؟
تا سرایشی دیگر شیرین کام باشید منصور
ابیاتی از غزل (((( خواب یار )))) این غزل دوازده بیت است
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
بی گمان شک تو مکن مقصد و منظور منی
ای که سرو چمن و گل تو به هر انجمنی
یک قـــدم باز تو بردار که بینـــم قـــد ناز
ناز من همدم من دل ز چه رو می شکنی ؟
بلبلم بر گل رویت کــــه به نظم آمده ام
خواب نازت نگرم گر چه سخن می نکنی
و ر بیادت بنشینم همه دم چشم به راه
نروی از نظــــرم یک مــژه بر هم زدنی
تا دیگر سرایش شاد و کامروا باشید منصور
ابیاتی از دو غزل زیبای از دل برخاسته
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
یک دهان غنچه و این خیل مست
در خماری گشته ام من می پرست
و ابیاتی از یک غزل از دل برخاسته
دست خدای خوانان راهی دگر نگیرد
و ر می کشد به تیغم اماده بر قتالش
منصور اگر به دامی کی به ز این مقامی
کس اینچنین نباشد بر چشم چون غزالش
تا مطلع و بیت دگر ای یار وفادار شادی ببرت باد خدای تو نگهدار منصور
دو بیت از دو غــزل زیبای دلنشین
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
تاری از مویی که دیدست که گردد چو کمند ؟
یا که در بند کند غمزه رخی با لبخند ؟
و بیتی از یک غزل از دل برخاسته
آنقدر هست که شبگرد خیالم همه دم
می دود تا که ببیند به افق روزن روز
تا مطلع و بیت دگر ای یار وفادار شادی ببرت باد خدای تو نگهدار منصور
بیتـــی از یک غــــــزل از دل برخــــاسته
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
از روی تو شد قسمت ما خواب و خیالی
بی روی تو هم بر دل ما گشت ملالی
تا دگر بار دل زیبا پسندتان شاد باد منصور
ابیاتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
زاهد اگر نظر کند دل تو ز او چه می بری
دیده ی مردمان بری بسکه تو ماه منظری
یک خط سبز و اینهمه عاشقی و به دلبری ؟
روی چه داری ای صنم این همه دل به مشتری ؟
تا مطلع و بیت دگر ای یار وفا دار شادی ببرت باد خدای تو نگهدار منصور
بیتی بداهـــه که امـــید است غـــزلی دلــنشین گـــردد
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
چشمم از دوری تو بس گریه ی اهسته کرد
آنچنانی که مرا از گریه هایش خسته کرد
تا سرایشی دیگر شاد باشید منصور
ابیــــــــاتی از یک غـــــــزل از دل برخـــــاسته
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
نمی دانم چــــرا شبهــــا ز روی یار غمــگینم
چنان میسوزم از هجرش که جز وصلش نمی بینم
مـــرا عهدیست با جــانان ضرورت گفتنم باشد
جفا گـر بر سرم آید وفـــا را صـــد دو چندینم
و گر برخیزد از دستم که یکدم بی رخ اش باشم
خدا داند چنان گــردم که مرگ آید به بالینم
این غزل هشت بیت است تا دگر بار شاد باشید منصور
دو بیت از دو غــــــزل از دل برخــــاسته
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
هر که دیده ظاهرم آنگونه من را خواسته
در دلش هم بیش از این روی مرا پیراسته
و بیتی از یک غزل زیبای از دل برخاسته
آن ماه زمین گرد خرامان شد و دنبال
از بســــکه دویدیم به گَرْدَش نرسیدیم
تا دیگر بار و سرایشی دگر شاد و کامروا باشید منصور
بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غـزلی دلــنشین گـردد
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
همه دم ز دیده گانم ز غمت چه خون فشانم
چه دو دیده چشمه ای شد که ز دید ناتوانم
تا دیگر سرایش شاد باشید منصور
دو بیت از دو غزل زیبای دلنشین
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
بادی آمد که برد کوی تو خاکستر من
تا ببینی که غمت کرده چه با پیکر من
و بیتی از یک غزل دیگر
من بخــودم نامــدم اینجـــا روم
بلکه دلم در پی جام و سبوست
تا مطلع و بیت دگر ای یار وفادار شادی ببرت باد خدای تو نگهدار منصور
دو بیت از دو غزل
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
پنهان چرا کنم که شدم رند کافری
در مسلخ آمدم که تو جانم بدر بری
و بیتی از غزلی دیگر
شبی آن یار سیمین پیکرم خفت
کنارم تا سحر اینگونه می گفت
تا مطلع و بیت دگر ای یار وفا دار شادی ببرت باد خدای تو نگهدار منصور