بیتی از یک غزل از دل برخاسته

           این   واژه ی    زیبای    سخن     بیش  ز    قند   است 

                    نگران  از  دگرانم   چو   که   دیدند   تو را 

                                                        ز من  ای  نو  گل  زیبا   که  بگیرند  تو  را 

                                                  تا   دگر   بار    خدا   نگهدار                  منصور