بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

                این  واژه ی   زیبای  سخن  بیش   ز  قند  است    

                      با  باد  صبــا  تو  همنشینی  

                                                              صد یوسف و دل  در  آستینی  

                                              دل  زیبا   پسندتان  شاد باد               منصور

بیتــــی بداهه کـــه امیــــد است غــــــزلی دلـنشین گــــــردد

            این   واژه ی   زیبای   سخن  بیش  ز   قند  است 

                    چند  نالم  همچو نی   آشفته ی  خوبان  شدم 

                                       دل  به  درد  آمد ز  بس  در  بند  مهرویان  شدم 

                                                مدام       شاد         باشید               منصور

بیتی از یک غزل از دل برخاسته این غزل نه بیت است

              این    واژه ی    زیبای    سخن   بیش  ز  قند  است 

                        ســـر دیوانگـــیم   هست  و   دل  چـــالاکی 

                                               تو که  زهری  ز چه رو مرهم  و هم تریاکی ؟ 

                                                   شاد کام    باشید                 منصور

دو بیت از یک غزل . نام غزل ( ندای بیداری ) هشت بیت است

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز   قند   است 

                    گشتم   چه  به دام   دل   گرفتار 

                                                          دل  بی من و  من ز او  که  تبدار 

                    صبحست  و ندای دل  صبوحیست 

                                                        با  درد  سَبـو   شدم  چــــه  بیدار

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

             این    واژه ی    زیبای    سخن    بیش   ز  قند  است 

                                  سر  پریشــان  چو ســر   زلف  پریشــان  تو شد 

                                  دل به کوی ات همه دم بین  که چه دربان تو شد 

                                             تا  دگر  بیت               خدا  نگهدار                منصور

مطلع و مقطع یک غزل از دل بر خاسته هفت بیت است نام غزل (( اب حیات ))

           این   واژه ی   زیبای    سخن    بیش  ز   قند  است 

                         چشم دلم  بر تو چنان  گشته مات 

                                                       بر دگـــران   کی  برود   تا  وفـــات 

                         و ر  نکـــنی  من  بکـــنم  التفــاط 

                                                       بر لــب   مــنصور   تو  آب  حیـــات 

                                     تا   بار دگر                خدا    نگهدار                  منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هفت بیت است

            این   واژه ی    زیبای    سخن    بیش  ز   قند  است 

                      با  حلاوت  کس  نگیرد  کوی  عشق 

                                                         خـــارها  در دل   خـلیدن  می کــند 

                                        تا  دگر سرایش        خدا     نگهدار            منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخــــاسته هشت بیت است

             این    واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز   قند   است 

                              گفتم  دلا   بگــذر  ز من   او را  جوابش   کرده ام 

                              کاندر فراق  روی گل   صد بار  من  غش  کرده ام 

                                             این  غزل   هشت   بیت است          منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش   ز   قند   است 

                         چشم  دلم  در پی  تو   دوخته 

                                                            ای دل  من  را  به جفا سوخته 

                                              شاد   باشید                       منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

          این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش   ز   قند   است 

                               ای  کمند  افکن   به  هر جا  می روی 

                               کی   که  تنهـــا    با دل   ما  می روی 

                           تا   دگر  بار         شیرین   کام        باشید              منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلنشین گردد

            این   واژه ی   زیبای  سخن   بیش   ز   قند   است 

                                 دلم از  بار  غمت   گر چه که   فرسود مرو 

                                 ای تو سرمایه ی عشق و ضرر و سود مرو 

                                            مدام    شیرین  کام   باشید           منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلنشین گردد

             این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش  ز    قند  است 

                        اختـــیارم  یارم   از  دل    برده  است 

                                                          بهر این  باشد  که دل  افسرده است 

                                                        دلشاد      باشید                منصور

بیـــــتی از یک غـــــزل از دل بر خـاستــــــه

           این    واژه ی   زیبای  سخن   بیش   ز   قند  است 

                    دست او   بر چنگ و   چنگم  موی او 

                                                 او  به  ساز گوش  و  من  بر  ساز دل 

                                 تا بار   دگر             خدا نگهدار             منصور

مطلع غزل (( یار و دیار )) ابیات ده بیت

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز   قند   است 

                                 پنهان  چرا  کنم   که مرا  داد  از دل است 

                                 بی او  کجا روم   که چه  فریاد از دل است 

                                       تا    دگر بار       شیرین کام         باشید        منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

             این    واژه ی    زیبای    سخن    بیش  ز  قند  است 

                     بازم  این   دل   آتشی  از  سر  گرفت 

                                                           دیده چشمش  دید و غم  پیکر  گرفت 

                                         تا   بار  دگر            خدا  نگهدار                     منصور