اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی
بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نمایداسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی
بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نمایددو بیت از دو غزل
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
پنهان چرا کنم که شدم رند کافری
در مسلخ آمدم که تو جانم بدر بری
و بیتی از غزلی دیگر
شبی آن یار سیمین پیکرم خفت
کنارم تا سحر اینگونه می گفت
تا مطلع و بیت دگر ای یار وفا دار شادی ببرت باد خدای تو نگهدار منصور
بیتی بداهه که امید است غزلی شیرین گردد
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
سینه ام از دست خـــون آلود اوست
خون رساند بر دو چشمم همچو جوست
تا دیگر بار شیرین کام باشید منصور
بیتی بداهه و بیتی از یک غزل
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
گر کــه دشنام دهی من به سر تمکینم
ز آنکه در صوت تو من شهد و شکر می بینم
و بیتی از یک غزل
ای دیده مکن تو بیش از این در گیرم
گر بیش کنی من از غمش میمیرم
تا سرایشی دیگر خدا نگهدار منصور
بیــــتی از یک غـــزل از دل برخــاسته
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
به جهــــان غــــیر غـم ام هیچ ندادند
شادی آنجا بودش دوست کنارم باشد
تا بار دگر شاد باشید منصور
بیتی از یک غزل عارفانه
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
ای به اندیشه نیایی دلم افغانگر توست
زندگی گرد تو چرخد به جز از روت نجست
تا بار دگر شاد باشید منصور
بیتی از یک غــــــزل از دل برخــــاسته
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
دیده چون خواست گریزد که از این مسلخ دل
قصه ها گفتم و ز آن گفته پر آبش کـردم
تا بار دگر شاد باشید منصور
دو بیت از یک غزل از دل برخاسته این غزل دوازده بیت است
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
شهدی شکری تو انگبینی
از چشم بدی نظــر نبینی
و آندم که به دیده خواب داری
صد حور و پری در آستینی
تا مطلع و بیت دگر ای یار وفادار شادی ببرت باد خدای تو نگهدار
مطلع و مقطع غزل (((( جمال جمیل )))) هفت بیت است
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
چشم بصیر ار که سیر می نشود ز آن جمیل
ز آنکه جمـالش کـــثیر دل ببرد ز این قبیل
و ر چـــه که منصور وار ســـر بسپارم به دار
جان و دلی می دهم بلـــکه ببینم جمیل
تا دگر بار شاد باشید منصور
بیتی بداهـــه که امــید است غـــزلی دلــنشین گــردد
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
چونست حال آنی چون من سپر ندارد ؟
کار دل است ما را و آن جز خطر ندارد
تا دگر بار کامروا باشید منصور
بیتی از یک غــــــزل از دل برخاسته
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
فغان ز دست تو ای گل شدم به دربدری
نه آه در تو اثر می کند نه ناله ی سحری
تا سرایشی دگر خدا نگهدار منصور
بیتـی از یک غـــزل از دل برخــــاسـته شـش بیت است
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
رو تـــیر بلا را به دعــا دفـع خطر کن
تا اینکه ببینی تو به این دیده خدا را
تا دگر بار شاد باشید منصور
بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلــنشین گردد
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
کمتـــرم کی بدهـــند آنچــه بداند الست
غم هجران و شب تار به بالین من است
تا مطلع و بیت دگر ای یار وفا دار شادی ببرت باد خدای تو نگهدار منصور
بیتی از یک غــــــزل از دل برخـاسته و بیتی بداهه
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
نه دستی دارم این دم تا که گیرم پای تدبیرم
که در این های و هوی فکر خود دارم چه میمیرم
و بیتی بداهه
اسیرم بدستش رهیدن کجاست ؟
دلم مرده شد گو تپیدن کجاست ؟
تا بار دگر خدا نگهدار منصور
دو بیت از دو غزل عارفانه
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
سیر عیسی گر کسی کرد از دوام
کی بترســـد زنده باشد مستدام
و بیتی دگر
آنکـــــه گوید ز دل دمی ای دوست
وصل او بر رسد غریق رحمت اوست
تا دگر روز شاد باشید منصور
بیــتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
گر دو منزل بنمودی به دل و دیده ی من
آن دو بگذار و بیــــا مـــنزل زانو بنشین
نام غزل ( دلبر زانو نشین ) ابیات هشت بیت منصور