بیتــــی بداهه که امـــید است غـــزلی دلنشـــین گـــردد

            این  واژه ی  زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

               مادام  کـــه  دل  گشته  به  دام  تو   گرفتار   

                                       جان خسته و  دل بسته و غم هم چه پدیدار  

                                تا  دگر  بار    خدا  نگهدار            منصور 

بیتی از یک غزل و بیتی بداهه

              این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

              رو  قد ما را  ببین  شد  ز غمت  چون  کمان   

                                              تا  به کی  از  آن  قدت  من  بکشم ؟  الامان  

                                                     و  بیتی  بداهه   

              مادام  به  دام  تو  گــــرفـــــتار  چـنـــیـنم   

                                                پنهان چه کنم  زار و چنین  گوشه  نشینم   

             تا  مطلع و بیت  دگر  ای  یار  وفادار   شادی  ببرت  باد  خدای  تو  نگهدار    منصور 

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

               این  واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است  

                 مادام که  دام  موی او  بسته به  پا شد  

                                             از بند کمندش نه که تن  دل نه رها شد  

                                 تا  دگر  سرایش               شاد باشید           منصور