بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

            این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز   قند  است 

                       کمر  باریکی و  بس  سرکشی  یار 

                                                          خـــدا را   رحمــی  آور   بر من  زار 

                                          تا  بار دگر           خدا  نگهدار              منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته شش بیت است

             این   واژه ی    زیبای   سخن   بیش   ز  قند   است 

                      چون  روی  با خود  سلامت  می بری 

                                                       چون  بیایی  هم  تو  طاقت  می بری 

                                        این  غزل   شش   بیت  است                     منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش   ز   قند   است 

                         چشم  دلم  در پی  تو   دوخته 

                                                            ای دل  من  را  به جفا سوخته 

                                              شاد   باشید                       منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

          این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش   ز   قند   است 

                               ای  کمند  افکن   به  هر جا  می روی 

                               کی   که  تنهـــا    با دل   ما  می روی 

                           تا   دگر  بار         شیرین   کام        باشید              منصور

مطلع غزلی از دل برخاسته . نام غزل (( لب و مطلب )) هشت بیت است

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز   قند  است 

                            بوسه از  پسته ی   خندان  تو  گر ما را  بس 

                            منکه  سرد آمده ام   لب  ز  تو  گرما  را  بس 

                                 تا   دگر  بار                      خدا  نگهدار           منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

               این    واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز  قند  است 

                                    منکه  تک  خال  محبت  را   به  دلبر  باختم 

                                    در مقام عاشقی هم سوختم  هم ساختم 

                                                  شاد  و   کامروا    باشید                 منصور

مطلع غزل زخم دل ابیات دوازده بیت

            این   واژه ی   زیبای    سخن    بیش   ز   قند   است 

                       زخمی به دل  افتاده  بشستن   نتوانم 

                                                        با روی  خوشت  من  بنشستن  نتوانم 

                                               تا  دگر  بار     شاد  باشید               منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هفت بیت است

            این   واژه ی    زیبای   سخن    بیش   ز   قند   است 

                                 آن ترک  سمرقندی   اگر  لب  که  چو  قندست 

                                 از  ارتش  مژگان   ز چه  بر ترکش  و   بیـــداد ؟ 

                                           تا  سرایشی   دگر      حدا  نگهدار             منصور

بیتی از یک غزل از دل برخاسته این غزل نه بیت است

            این    واژه ی    زیبای    سخن    بیش  ز   قند  است  

                             خسته ام بسکه  بر این  غصه  نشستم  شب و روز 

                             غصـــه ای  نیست    نخوردم   کـــــه  تلـــنبار   توام 

                                       تا  دگر  بار                  خدا  نگهدار                  منصور

بیـــــتی از یک غـــــزل از دل بر خـاستــــــه

            این   واژه ی    زیبای  سخن    بیش    ز  قند  است 

                        روزم  خیال و  شبم   با  شهاب  عشق 

                                                  خطی به  کوی  دلبر  خوبم  کشیده ام 

                                      تا   دگر    سرایش              شاد  باشید              منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هفت بیت است

           این    واژه ی   زیبای  سخن     بیش   ز  قند  است 

                                    یک  سر مویی  ز تو  دیدن  خوش است 

                                    حرفی از آن  لب   بشنیدن خوش است 

                                           تا   دگر  سرایش         خدا  نگهدار          منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هفت بیت است

             این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز   قند   است 

                                 دهن  یار   چه  تنگ و  دل من  هم   تنگست 

                                 گویی آن غنچه  دهن  با دل من  در جنگست 

                                           تا  بار دگر           خدا  نگهدار                منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلنشین گردد

            این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز   قند   است 

                            به  پای  عاشق دل خسته این چه زنجیرست ؟ 

                            نه  راه   رفتنی  آمد   نه  ســـر  که  تدبیرست 

                                        تا  دگر  بار    خدا  نگهدار                  منصور

بیـــــتی از یک غـــــزل از دل بر خـاستــــــه

            این   واژه ی   زیبای    سخن   بیش    ز   قند   است 

                        بر  پا  اگر  که کفشی   بر تن  قبا نباشد 

                                                    بر  خاک  بستری  هم   جز  بوریا  نباشد 

                                              این  غزل هشت  بیت  است              منصور

بیـــــتی از یک غـــــزل از دل بر خـاستــــــه

          این   واژه ی    زیبای   سخن    بیش   ز   قند  است 

                  مگو  از  سوزشم  بر  لب    نفس  شد 

                                                      بسوز  ای  دل   سزای  تو  قفس  شد 

                          ابیات   بیشتر  در  بلاگفا        دل  زیبا  پسندتان  شاد باد          منصور