اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

دو بیت از یک غزل از دل برخاسته این غزل دوازده بیت است

 

 

               این   واژه ی   زیبای   سخن  بیش   ز  قند  است  

 

 

 

 

 

                  شهدی  شکری  تو  انگبینی   

 

                                                              از  چشم  بدی   نظــر  نبینی  

 

 

                  و آندم که به دیده خواب داری  

 

                                                             صد  حور و  پری   در  آستینی   

 

 

                    تا  مطلع و  بیت دگر  ای  یار وفادار         شادی ببرت باد خدای تو نگهدار 

بیتی بداهـــه که امـــید است غــــزلی دلــنشین گـــردد

 

 

              این   واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است  

 

 

 

 

 

                ای دل  ز او  چه  دیدی ؟ دادی تعب  به دستم  

 

                                       ز آندم که  لب  گزیدش  من  بر طلب  نشستم  

 

 

 

                                  تا  بار  دگر   شاد  باشید                منصور 

مطلع و مقطع غزل (((( جمال جمیل )))) هفت بیت است

 

 

                 این   واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز   قند  است  

 

 

 

 

 

                   چشم بصیر  ار که  سیر  می نشود  ز آن جمیل  

 

                                         ز آنکه  جمـالش   کـــثیر  دل  ببرد  ز این  قبیل   

 

 

                  و ر  چـــه که  منصور وار   ســـر  بسپارم  به دار  

 

                                        جان  و  دلی   می دهم   بلـــکه  ببینم  جمیل   

 

 

 

                                   تا  دگر  بار    شاد  باشید                 منصور  

ابیاتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

             این  واژه ی   زیبای  سخن  بیش  ز   قند  است  

 

 

 

 

 

              ز آتش   عشقی  دل  من  در گرفت  

 

                                                  شعله ی آن خاست  به پیکر گرفت  

 

 

             آتش  آن   پیکر  و  تن  گـــــر گرفت  

 

                                                  دست  بشد  دامن  داور  گــــرفت   

 

 

 

                 تا  مطلع و  بیت دگر  ای یار  وفا دار       شادی  ببرت  باد  خدای تو نگهدار  

بیتی بداهـــه که امـــید است غـزلی دلــنشین گـــردد

 

 

           این   واژه ی   زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است  

 

 

 

 

 

             آهی  از  دل  برکشم  دستی به سر خواهم گرفت  

 

                               آخر  ای  گل  قامتت را  کی  به بر  خواهم گرفت ؟  

 

 

 

                                  تا   دگر  سرایش   شاد   باشید              منصور 

بیتی بداهـــه که امـــید است غـزلی دلنشین گـــردد

 

 

             این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است  

 

 

 

 

 

                من  به دو عالم  کجا می دهم ابروی یار  

 

                                           آنکه مرا میکشد با سر یک موی خویش   

 

 

 

                                   تا  دگر  سرایش   کامروا باشید            منصور

بیتـی از یک غـــزل از دل برخــــاسـته شـش بیت است

 

 

             این   واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است  

 

 

 

 

 

               رو تـــیر  بلا  را  به  دعــا دفـع  خطر کن  

 

                                            تا  اینکه  ببینی  تو به این  دیده  خدا را  

 

 

                                     تا  دگر  بار   شاد  باشید               منصور 

بیتی بداهـــه که امیـــد است غــزلی دلــنشین گــــردد

 

 

                این  واژه ی   زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است  

 

 

 

 

 

                   روی  وی  و  آن  خـــم  ابروی  اوست   

 

                                                یاد  من   آرد  همه دم  دوست دوست  

 

 

 

                                   تا   سرایشی  دگر     شاد   باشید              منصور  

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلــنشین گردد

 

 

               این  واژه ی   زیبای   سخن   بیش   ز  قند  است  

 

 

 

 

 

                کمتـــرم   کی  بدهـــند  آنچــه  بداند  الست  

 

                                             غم  هجران و  شب  تار  به  بالین  من است  

 

 

 

 

                   تا  مطلع  و بیت  دگر  ای  یار  وفا دار    شادی  ببرت  باد  خدای تو  نگهدار       منصور

بیتی بداهـه که امیـد است غزلی دلنشین گردد

 

 

           این  واژه ی  زیبای   سخن   بیش   ز  قند  است   

 

 

 

 

 

 

            در چنبر  زلفت  من  اگـــر  تاب  ندارم  

 

                                                جز  یک دل  بی مایه ی  بیتاب  ندارم   

 

 

                                تا  دگر سرایش    خدا  نگهدار            منصور 

بیتی بداهه و بیتی از یک غزل از دل خاسته

 

 

                 این  واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز قند  است   

 

 

 

 

 

                     ز زاهد  مسلکی  بیزارم  ای دوست  

 

                                                     ز تزویر  و  ریا  بیمـــارم  ای دوست   

 

 

 

                                              و  بیتی  از  یک  غزل  

 

 

                     خموشی   خوش  بود  نزدت  در  آغوش  

 

                                                تو در  بر گیری و من  مست  و مدهوش  

  

 

 

                       ابیات  بیشتر  از این  غزل   در  اسمان  شعر  بلاگفا           منصور  

دو بیت از یک غــــزل از دل برخــــاسته

 

 

                این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                     چنان  گشتم  ز  رویش مست و مدهوش  

 

                                               که  دل  بر نعره  ز او  لب  گشته خاموش  

 

 

                    چه  کــارم    مفلسی  شد   تا  قیـــامت  

 

                                               و  مفلـــس نامــــه  من  دارم  ز  ابروش   

 

 

 

                                   تا   بار  دگر   کامروا   و  شاد    باشید            منصور   

بیتی از یک غــــــزل از دل برخـاسته و بیتی بداهه

 

 

             این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش   ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                نه  دستی  دارم این دم  تا که  گیرم  پای  تدبیرم  

 

                                         که  در این های و هوی فکر خود دارم چه میمیرم   

 

 

                                                    و  بیتی بداهه    

 

 

                اسیرم  بدستش  رهیدن کجاست  ؟    

                                                        دلم  مرده  شد  گو  تپیدن  کجاست ؟  

 

 

 

                                   تا   بار   دگر          خدا   نگهدار                           منصور 

بیتـی از یک غــــزل از دل برخـــاسته هفـت بیت است

 

 

               این واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز   قند  است  

 

 

 

 

 

                    اگر  کوزه گر  خاکم   آرد  به  خشت  

 

                                                      و یا  مفتی ام  وعده  سازد  بهشت  

 

 

 

                                  ابیات  بیشتر  در  اسمان  شعر  بلاگفا                منصور 

مطلع یک غزل از دل برخاسته (( این غزل ده بیت است ))

 

 

             این  واژه ی   زیبای سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

              گفتم  از  دشمن  خــود   درد دل   آرم   بر دوست  

 

                                  چون  نگه  کردم  و دیدم  که مرا دوست  عدوست  

 

 

 

 

                                    این  غزل  ده  بیت  است                    منصور