بیتی از یک غزل از دل برخاسته

         این   واژه ی     زیبای    سخن     بیش    ز    قند    است 

                ای دل  مکوش  که  طراوت   به  خون  کشید 

                                                      این  دیده ام    تو  که  چشمت  رخ اش  ندید 

                                        نوروزی       شاد داشته  باشید                     منصور