بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

          این   واژه ی    زیبای    سخن   بیش   ز   قند   است 

             چکنم ؟ با که بگویم ؟  که ز  عشقت  اینم 

                                                      دم  دین   می زنم   و   عاشق   فروردینم 

                                       تا بار دگر              خدا نگهدار            منصور