این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
بوی بهــــــار می دهد مصحف گلـــعذار تو
تشنه ی خواندنش منم گشته چه بیقرار تو
تا مناجاتی در مثنوی خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
سرقت غزلهای ناقصم از وبلاگ اسمان شعر و غزل در بلاگفا
موجب شد که مصمم گردم دیگر سروده هایم را
در اسمان شعر و غزل نگذارم
اما از موضوعی بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم
که بزودی شما عزیزان را در جریان خواهم گذاشت
بنابراین مجددا در خدمتتان هستم
اما به نحوی دیگر
بدین گونه که علاوه بر امدن نامم در بیت اخر هر غزل
در سایر ابیات غزل نیز نام منصور را بصورت غیر محسوس
خواهید دید مثلا به این بیت فی البداهه دقت کنید
من بعد بر آن صورت زیبا به نمـــازم
صورت نبود کشته ی آن راز و نیازم
می بینید که نام منصور در این بیت غیر محسوس آمده است
طاعات شما عزیزان مقبول حق و دل زیبا پسندتان شاد بادا منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
حسب حالی بنویسیم از این حال خراب
بار الها تو دل سرکش غم کش دریاب
تا مناجاتی در مثنوی خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
الـهـــــی
دستم بسوی توست
و چشمم جز تو نجست
الهـــــــی
مشتاق وصلم
اگر چون خلیلت به آتش افتم
گریزان ز فصلم
اگر چون آدم به بهشت شوم با جفتم
همه شب برای خواب وصلت خفتم
منصور توام اگر که کفرت گفتم
و بزودی مناجاتی در مثنوی خواهید خواند
منصور را در دعاهایتان فراموش نکنید دوستدار همگی شما منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
غزلی است بمناسبت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان
به نقل از آسمان شعر و غزل در بلاگفا
که امید است طاعات و عبادات همگی ما
از روی خلوص نیت و صفای باطن
باشد نه خدای نخواسته جهت خود نمایی و ریا
رهـــنمـــایا ره نمـــایم تا روم راه تو باز
طاعت این کی باشد و من به کنم ترک نماز
خود فریبی تا به کی دیگر فریبی تا به چند ؟
من نخواهم این چنین راه تو و راز و نیاز
دل به پیش دیگران دارم که دستم سوی توست
و ین خیالم جای دیگر روی من شد بر حجاز
بهتر این سجاده را رو بر خیال افتد به پیش
سفره ی دل بر دگر این سفره نامش جا نماز
اشکی از چشمی بیاید د ر کنار یک پیاز
با صفــاتر می نماید تا ریا بر جا نماز
وی کریما منعما منصور اگر شد بر گناه
دست حاجت بر تو دارد ای غفور چاره ساز
دوستان عزیزم کامنتها را در انتهای صفحه بخوانید مناجاتنامه متعاقبا تقدیم حضورتان خواهد شد
این غزل سیزده بیت است . حتما در دعاهایتان یادی از منصور بکنید
یادمان باشد ماه مبارک سالی یک ماه است اگر این ماه او را نخوانیم سالی به آه میگذرد
دوستدار و ارادتمند همگی شما عزیزان منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
دل بر آن دلبر چنان افتاده مدهوش و نزار
بیت دیگر می نهادم گر که بودم پایدار منصور