این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز    قند است 

                   یادم  آمد  که  شبی بر تو  چه  مهمان  بودم 

                                                    روحم  از  تن   بشد  و  صورت  بی جان بودم 

                      این  غزل شش  بیت  است    شاد باشید  و مدام  خندان                منصور