اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

تک بیتی فی البداهه

 

 

            این   واژه ی  زیبای  سخن     بیش  ز  قند  است 

 

 

                                    باز هم    برایتان   تک  بیتی  می سرایم 

 

                                            با  مضمون   پست   قبل 

 

 

              دیده  بر  در  دوزم  و  روزم  چو  شب  گردیده  تار 

 

                                         چون     نمی بینم    رخ    زیبای    یارم    با  بهار 

 

 

 

                 تا  دگر  دیدار  شاد  باشید  و  خدا  نگهدار     منصور

تک بیتی فی البداهه

 

 

               این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است 

 

 

 

                    سر  به  زانوی  غم  و   دیده به  در می دوزم 

 

                                               تا  نیایی  به  ابد  سازم   و   هم  می سوزم 

 

 

 

                                         شما  عزیزان  میتوانید  غزلهای بیشتری  از  منصور   

 

                                               در بلاگفا  در لینک  همین  وبلاگ  بخوانید 

 

 

 

                                                   تا  دگر  دیدار  خدا نگهدار   منصور

ابیاتی مستزاد از منصور

 

 

 

             این  واژه ی  زیبای  سخن    بیش  ز  قند  است 

 

 

                 انجا که  سخن  از  گل و آواز  بهارست 

 

                                                                            آوا  ز  هزارست 

 

 

                غم  از چه خوری  بلبل زیرک ز زمستان ؟ 

 

                                                                            نزدیک  بهارست 

 

 

               مستوری منصور در این  نظم چو  قندش 

 

                                                                         بیرون ز شمارست 

 

                             تا  سروده ای  دگر  خدا  نگهدارتان  باد              منصور

یک بیت از یک رباعی منصور

                

 

               این  واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است 

 

 

                می  خوردن  من  نه  روی  عشق  و  هوس است 

 

                                            گر  روی  هوس    بود     همان  بار     بس  است 

 

 

 

                          تا  دگر  دیدار شاد باشید  و خدا  نگهدار   منصور

بیتی فی البداهه

  

 

                این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است 

 

 

                 ای  که    عطر  نفس ات    بوی    بهاران    دارد 

 

                                            عشق و مهرت  نه که  من  جمله ی یاران  دارد 

 

 

                 تا  دگر دیدار   خدا  نگهدار   منصور

تک بیتی فی البداهه



              این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است




                      در شک و یقین  چنان  گرفتار  توام


                                                                گویی به یقین  منم که بیمار   توام




                      تا  دگر دیدار  خدا نگهدار    منصور

بداهه سرائی از منصور

 

 

 

             این  واژه ی  زیبای    سخن  بیش  ز  قند  است  

 

 

               دلم  از  دست  تو  دارد  به فغان  می آید 

 

                                                       جانم  از  هجر  رخت  به  الامان  می آید 

 

 

                           تا  دگر  دیدار  خدا نگهدار        منصور

و دو بیت فی البداهه بعد از مطلعی که در ذیل است

 

 

 

             این واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است 

 

 

 

                     نا دیده   تو را   چه   من  خریدم 

 

                                                             غرقم  من   و  ناخدا  چه  دل شد 

 

 

                     شیرینی    آن  لبت   شراب است 

 

                                                            نا  خورده   و  در بلا   چه   دل شد 

 

 

                                                                           منصور

تک بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنواز گردد

 

 

             این  واژه ی   زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است 

 

 

 

 

                                              و  با تک بیتی فی البداهه 

 

                 دائم  ز  تو  در  بلا  چه  دل  شد 

 

                                                                بر روی  تو  مبتلا   چه  دل  شد 

 

 

                                                                                منصور