بیتی بداهه و بیتی دیگر

              این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

                 ای  بصیری  کــــه  ببینی   دل دیوانه ی  ما   

                                             پر کن  از  لطف  و کرم  ساغر و پیمانه ی  ما  

                                                     و  بیتی  دیگر   

                 صورتی  گر  زشت  باشد  عشوه  ز او  نتوان  خرید   

                                    روی  زیبا  می کشد   بر  عشوه   صد  دل  مشتری  

                     تا  مطلع  و بیت  دگر  ای  یار  وفادار   شادی  ببرت  باد  خدای تو  نگهدار 

دو بیت از یک مثنوی

                این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند است   

                 یک  نگاهم   در  پگاهم  آرزوست   

                                                     تا  بیفتد  بر نگاهش  آنکه دوست   

                 صورتش  را  این چنین  زیبا  کشید  

                                                      کس  به عالم  رخ  چنین زیبا  ندید  

                                         این   مثنوی   پانزده  بیت  است               منصور

بیتی بداهه کـــــه امیـــد است غزلی دلنشین گردد

             این   واژه ی    زیبای   سخن    بیش   ز  قند   است 

                        دستم نمی رسد  که کشم  بر کمان  تو 

                                                   با کس  چه گویم  از  لب و  زیبا  دهان تو  

                                      تا  بار  دگر          خدا         نگهدار                 منصور