دو بیت از دو غــــزل از دل برخــــاسته

               این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است   

                  نگاهی کرد    چشمش  آشــنا  بود   

                                                  تو  گویی  عمری از این دل  جدا بود   

                                            و مطلع   غزلی  دیگر    

                  آن  کیست  که  با  یار  من اش  کار  ندارد ؟  

                                        او  را  چـــو   ببیند  ســــر  و  دیوار  ندارد  ؟   

                            تا  دیگر  بار    شیرین  روزگار    باشید               منصور 

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

             این واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند است  

             به خیالم  همه دم بوی گل  آمد به کنار  

                                          ز آندمی  روی من  از او  بشدی  بر دیوار  

                                    تا دگر بار         خـــــــدا نگهدار              منصور