دو بیت از دو غــــزل زیبای دلنشین

               این  واژه ی زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

                آستین بر چشم  و  پیراهن  ز مصر  آورده اند  

                                           تا   به  بوی   یوسفش    یعقوب  نابینا  بدید   

                               و  بیتی  از  یک  غزل  از  دل  برخاسته   

               روزی  که  بدادند  به  ما  جام  غم  یار  

                                                    پوشیده  نمودند  بر  آن  دیده ی  اغیار  

                                 تا  دیگر  بار           خدا  نگهدار                 منصور 

بیتـی بداهــه که امیــد است غـزلی دلـنشین گــردد

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز   قند   است  

             تو ای  دیده  اگر  خون  هم  بریزی   

                                                        چو  این  در  را  نبندی  در ستیزی   

                                   تا  دیگر   سرایش     شاد  باشید              منصور  

بیــتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

               این   واژه ی   زیبای  سخن   بیش   ز  قند  است   

                    گر  دو منزل  بنمودی به  دل  و  دیده ی  من  

                                           آن  دو   بگذار  و  بیــــا  مـــنزل  زانو  بنشین  

                                 نام  غزل  ( دلبر  زانو  نشین )  ابیات   هشت بیت     منصور  

بیتی بداهه که امیـد است غزلی دلـنشین گردد

              این   واژه ی زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است  

                    دلـــبر چـو  یکی  تاب    بر ابرو  انداخت   

                                          از  دیده چه  آبم  که  به صد جو انداخت   

                                         تا    دگر  سرایش            شاد باشید           منصور

بیتی از یک غـــزل از دل برخــاسته هفت بیت است

               این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است   

                             دیده ی  خفته که  دیدست چنین  وا باشد   

                            بجز از چشم  من و  راه  تو  ای  مایه ی  ناز   

                                       تا  بار  دگر             خدا  نگهدار                   منصور

بیتی از یک غـــزل از دل برخــاسته شش بیت است

           این   واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز   قند  است 

                  دیده  ندیده  این چنین  ماه  بهار  منظری 

                                               حلقه بگوش او  بشد  جمله ز آدم و پری 

                                  تا  دگر  بار              شیرین  کام  باشید                منصور

ابیاتی از غزل از دل برخاسته ی ((( جمال یار )))

           این   واژه ی  زیبای   سخن    بیش   ز   قند    است 

                           سخت  است  ندیدن  جمالش 

                                                            حــــیرانی  من   بود   ز آن  رو 

                           صد  دیده  ز من  ز او   یکی رو 

                                                            سد کرده چه راه من ز هر سو 

                           این  غزل   از  دل  برخاسته      دوازده  بیت     است             منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

           این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش  ز    قند  است 

                               همچو  آن  صورت  گلی  ای  نازنین  نا دیده ام 

                               پاسبانی  می کنم   هر شب  تو  را  با دیده ام 

                                            تا  بار گر   شیرین  کام   باشید           منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

             این    واژه ی    زیبای    سخن    بیش  ز  قند  است 

                     بازم  این   دل   آتشی  از  سر  گرفت 

                                                           دیده چشمش  دید و غم  پیکر  گرفت 

                                         تا   بار  دگر            خدا  نگهدار                     منصور