این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
گفتمش اخم چرا ؟ لب بگشا با لبخند
گفت اگر غنچه کنم باز بیفتی به کمند
تا بیتی و گذری دگر شاد باشید منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
دهن یار چه تنگ و دل من هم تنگست
گویی آن غنچه دهن با دل من در جنگست
تا بار دگر خدا نگهدار منصور