این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
غزل از نام تو بوی گل و بهروزی داد
بوی زیبای بهار و شب نوروزی داد
تا سرایشی دگر خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
گفتم : غم عشقت ز خودم دربدرم کرد
گفتا : تو مگو بیش که رنگت خبرم کرد
تا دگر سرایش خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
پیرهن چاک و گلی از پس آن معلوم است
دل بیچاره ی منصور ز گل معدوم است
تا دگر بار خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
این چه کاریست تو با عاشق مسکین کردی
دل زیبـــای من از باغ چه گلـچین کــردی
تا سرایش دگر خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
هر جا قدم آمد ز تو بلوا چه بر پا می کنی
دیوانه ها داری ولی با ما تو غوغا می کنی
این غزل هشت بیت است تا دگر باره خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
به امیدی که گشایش بشود هر شب و روز
نه شبی هم نه که روزی نه که دارم نوروز
تا دگر سرایش خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
دل ببردی و تو اکنون نفسم می خواهی ؟
تا به کی در غم و کنج قفسم می خواهی ؟
تا بار دگر خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
جان مَتاعیست مُطاعم به تو تقدیم کنم
چه کنم گر که ندارم بدهم بیشترت ؟
این غزل از دل بر خاسته هشت بیت است خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
قصه ی عشق تو و ما چه معما شده است
کویی این قصه ی ما وامق و عذرا شده است
تا دگر سرایش خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
این چه سودا و چه غوغاست که در سر دارم
جــامی از غــم به لــبم نــی که برابر دارم
تا دگر بار خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
بسکه بی تو بوده ام بر دل فغان افتاده است
آه جـانسوزم ز تو بر الامـــان افتـــاده است
تا دگر بار خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
از آن روزی گره در کارم افتاد
مرا دل در بر دلدارم افتاد
تا دگر سرایش خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
یکبار دگر تیر غزل زد به نشانه
و اندر عجبم کز دل ما کرد کمانه
تا دگر بار خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
بگو مفتی که عذر من صحیح است ؟
که روزم لب به توبه شب لب از یار ؟
این غزل نه بیت است تا دگر بار خدا نگهدار منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
بــوی نـــوروز دل افروز و بهــار آمده است
نفخه ای از گل و از آن دم یار آمده است
تا دگر بار خدا نگهدار منصور