اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

          این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش    ز   قند   است 

 

 

 

 

 

                  بر گو   سخنی  تا  که  ببینم  لب  زیبات 

 

                                                زیبا  دهنم   از لب  تو  من شده ام  مات 

 

 

 

                                    تا   یار  دگر         بهار دل   باشید                منصور

بیتی دگـــــــــر از همین غزل

 

 

 

           این   واژه ی   زیبای    سخن    بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

 

                        من  دلم  دنبال  او   گر  کو بکوست 

 

                                                       او  برای من   نه معشوق  آبروست 

 

 

 

                                       تا  دگر  بار           بهاری  باشید           منصور

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

            این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز   قند  است  

 

 

 

 

 

                       او  خم  مویش  چو  ابرویش  نکوست 

 

                                                     من  نمازم    بر   خم    ابروی  اوست 

 

 

 

                                              تا  دگر  بار      شاد  باشید            منصور

 

 

بیتی دگر از غزل بهاران

 

 

 

           این   واژه ی    زیبای   سخن    بیش   ز   قند  است 

 

 

 

 

                           با  بهاران  با  گل و  مهر و  امید 

 

                                                            میتوان نازی  ز آن  رویش  خرید 

 

 

 

                                            تا   بار  دگر     بهاری  باشید               منصور

بیتی دگر از همین غزل

 

 

          این  واژه ی    زیبای    سخن    بیش   ز    قند   است 

 

 

 

 

                     بر  خم   زلف  سیاهش  چو  که   یلدای  بلند 

 

                                             تا  سحرگه    بنشستم   چه  خمار   آمده ام 

 

 

 

 

                                    دل  زیبا  پسندتان      بهاری  باد               منصور

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

            این   واژه ی    زیبای    سخن   بیش   ز  قند  است  

 

 

 

                    لب جوی  و   لب  یار  و   به  بهار  آمده ام 

 

                                                تو  بگو  من  به  زمین  بهر  چکار  آمده ام ؟ 

 

 

 

                                       تا  دگر  بار        بهاری  باشید            منصور

بیتی دگر از غزل بهاران

 

 

           این   واژه ی   زیبای  سخن     بیش   ز   قند  است 

 

 

 

 

                          با بهاران  میشود  سرمست  شد 

 

                                                       یا   به   پهلوی  گلی   هم    آرمید 

 

 

 

                                      تا  بار دگر        شاد  باشید               منصور

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

           این  واژه ی    زیبای    سخن    بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

                     ای  دل  بنال    که  یارم  کنار   نیست 

 

                                                   بی  روی  او   که  بهارم   بهار  نیست 

 

 

 

 

                                  تا   دگر  بار              بهاری  باشید                 منصور

بیتی از یک غزل از دل برخاسته

 

 

          این   واژه ی    زیبای    سخن     بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

 

                 من و  زاهدی و  حاشا    که  رهش  دگر  بگردم 

 

                                            نگهی  دگر  به  من  کن   که   منم   خمار  باده 

 

 

 

                                        این  غزل   هشت  بیت  است               منصور

بیتی دگـــــــــر از همین غزل

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش   ز   قند  است 

 

 

 

 

                        با  بهاران  می توان  با  او  نشست 

 

                                                       یا  که   در  گلـــزار   زیبــایی  چرید 

 

 

 

                                                     بهاری     باشید               منصور

بیتی دگـــــــــر از همین غزل

 

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش  ز   قند   است 

 

 

 

 

 

                       با  بهاران   می توان  بی تاب  شد 

 

                                                        یا  لــــب   یار  دلارا   را   چشـــید 

 

 

 

                                        دل  زیبا  پسند  شما      بهاری  باد         منصور

بیتی دگـــــــــر از همین غزل

 

 

 

            این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش   ز  قند   است  

 

 

 

 

                         با  بهاران  می توان  گل  را  ستود 

 

                                                       یا  کــه   آواز  هــزاری   را   شنید 

 

 

 

                                    تا    بار   دگر     دل  زیبایتان   بهاری  باد         منصور

بیتی دگـــــــــر از همین غزل

 

 

 

            این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش   ز   قند  است 

 

 

 

 

                     با بهاران  میتوان  شوری  ز مهر 

 

                                                              همـــره   نوروز   زیبــــا   آفـــرید 

 

 

 

                                                تا  دگر  بار   بهاری  باشید            منصور

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

            این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش   ز   قند  است 

 

 

 

 

                        با  بهاران  می توان    گل  را  شمید 

 

                                                       یا  که   در  بوی   گلی   شد  نا پدید  

 

 

 

 

                               شمید  = بوئید         تا  دگر بار   بهاری  باشید               منصور

بیتی بداهه ( پیشواز نوروز دل افروز و نفخه ی باد بهار )

 

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن      بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

                                         با  تک  بیتی  بداهه  نرم  نرمک 

   

 

                                     به  پیشواز    نوروز  دل  افروز    برویم 

 

 

 

                         خوشا  بوی  گل  و    نوروز  پیروز 

 

                                                               که   بوی  یار   می آید    ز  نوروز  

 

 

 

                    صدای    پای   بهار      می آید    و      با       نوروز   بوی   گل    و   یار

 

                                                                                                                              منصور