این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
هر که گفتا که صدای دهل از دور خوش است
خلوت انس مــــرا ناله ی تنبـــــور خوش است
می کشم ناله ز دل همره سازم شب و روز
گهگهی ترک و گهی ناله چه با شور خوش است
گر چه دستـــم نرسد تا ز لبت گیرم کــام
لب شیرین تو هم با دل پر شور خوش است
ناله ها گر چه شنیدم ز دل و عشق و ز مهر
بر شنیدن ز دل غمکــش منــصور خوش است
این غزل هم همچون غزلهای فی البداهه پس از سرایش
ابیاتی به آن اضافه خواهد گردید . شاد باشید منصور
سلام
بسیار زیبا بود