این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
با یک رباعی از منصور
گر شب همه شب دست بسوی تو گذارم
و ز لطف تو من پای به کوی تو گذارم
لکن اگرم دل نبود خالص و بی غش
انگار که من پشت به روی تو گذارم
شاد باشید و خدا نگهدار منصور