بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

           این   واژه ی   زیبای    سخن     بیش    ز   قند   است 

                هر  چه  دارم  ز  تو  اما    نگهت  مال  من است 

                                                گر  چنینم  بشود  خوش  چه به اقبال  من است 

                                           تا   دگر بار              شاد   باشید                  منصور