بیتی از یک غزل از دل برخاسته

            این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است 

                                چشمی  که خــــدا داده   نهم  آن  کف  پا را 

                               باشد  که  رود  خاک  کف اش  چشم دو تا را 

                                               تا  دگر  سرایش          خدا نگهدار            منصور