دو بیت از دو غــــــزل از دل برخــــاسته

              این   واژه ی   زیبای   سخن  بیش  ز  قند  است   

                 هر که  دیده  ظاهرم   آنگونه  من  را  خواسته   

                                          در دلش  هم  بیش از  این  روی مرا  پیراسته    

                                و  بیتی  از  یک  غزل   زیبای  از دل  برخاسته    

                  آن  ماه  زمین  گرد   خرامان  شد و  دنبال   

                                              از بســــکه  دویدیم   به  گَرْدَش   نرسیدیم    

                            تا   دیگر  بار  و  سرایشی   دگر  شاد  و  کامروا   باشید       منصور 

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

              این واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است   

                 گل  ندارد  بوی  آن  روی  تو  ماه   

                                                      تا کی از  نادیدنت  باشم  به  آه ؟  

                                 ایامی خوش     در پیش رو    داشته  باشید               منصور

بیتی از یک غـــزل از دل برخــاسته شش بیت است

           این   واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز   قند  است 

                  دیده  ندیده  این چنین  ماه  بهار  منظری 

                                               حلقه بگوش او  بشد  جمله ز آدم و پری 

                                  تا  دگر  بار              شیرین  کام  باشید                منصور

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

            این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز  قند  است  

                     از  دست  تو  ای  ماه  شبان  خانه  نشینم 

                                              فکرم   همه  اینست   که   آن  روی   ببینم 

                                       مدام    شیرین  کام   باشید                  منصور