دو بیت از یک غــــزل از دل برخـــــاسته

         این   واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

          هر که  عاشق شد که چون  فرهاد  نیست  

                                        ای  بسا  صـــد  ناله  یک  فــــــریاد نیست   

           گـــر چه  هــر دو  گـــفته  بر  یک  ره  بود   

                                          لکن   از  حلاج    چــون  شـــداد   نیست  

                             تا  بار  دگر    خدا   نگهدار                 منصور