بیتی بداهه که امیــد است مطلع یک غــزل زیبــا گردد

             این  واژه ی  زیبای  سخن    بیش ز  قند  است   

              دل  عاشق همه  غم  باشد و خواب نه بر تمکین است  

                            عاشقی  کـــی بود  از   آنکـــه   ســـرش   بالین است  

             تا  مطلع  و بیت  دگر  ای یار وفادار  شادی  ببرت  باد  خدای تو  نگهدار    منصور 

بیتــــی بداهه که امـــید است غـــزلی دلنشـــین گـــردد

            این  واژه ی  زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

               مادام  کـــه  دل  گشته  به  دام  تو   گرفتار   

                                       جان خسته و  دل بسته و غم هم چه پدیدار  

                                تا  دگر  بار    خدا  نگهدار            منصور 

بیــــتی از یک غـــزل از دل برخــاسته

              این  واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

                 به  جهــــان غــــیر  غـم ام  هیچ  ندادند  

                                               شادی  آنجا بودش  دوست کنارم  باشد  

                                  تا  بار  دگر    شاد   باشید             منصور 

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هفـت بیت است

              این   واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

                یک  نفس از من  به دو لب گشته بند  

                                                     غم  بخورم   جـــای  لب  همچو  قند   

                                         تا   دگر  بار      شاد  باشید           منصور 

بیتی بداهه کــه امید است غزلی دلنشین گردد

             این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است  

                         گــر کشتنــیم  زود بکـــش  بیش  مرنجـان  

                        تا کی  به غم  و  رنج و   چنین حال  پریشان ؟  

                                     تا بار دگر            خدا نگهدار              منصور

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

            این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است   

                   از  غم  هجران شدم  در بند و  پیر   

                                               من  به  گیر  افتاده ام  دستم بگیر  

                                         تا   دگر  سرایش   شاد  باشید           منصور

بیتی از یک غــــــزل از دل برخـاسته

            این  واژه ی   زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است   

                             در کوی  نیکنامی  صد  جامه  گر  دریدن   

                             بهتر  ز این  نباشد  یک دل  ز غم  خریدن  

                                           تا  دگر  روز   شاد    باشید               منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

           این    واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است 

                      کُشتی تو  مرا  ندیدم  آن لب 

                                                         با  بار  غـمت   بکــردم  عادت 

                                            تا  بار دگر        خدا  نگهدار              منصور

مطلع یک غزل از دل برخاسته

            این   واژه ی    زیبای  سخن    بیش  ز   قند   است 

                             ای  غم  بگو  با من چرا  خلوت نوازی  می کنی ؟ 

                             گفتم  برو  بازم  تو با  جانم  چه  بازی  می کنی 

                                  کامروا       و شیرین کام              باشید                 منصور

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

             این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش  ز   قند  است 

                            عمری  اندر  هجر   او   پرداختم 

                                                            با  غم  بی  یاوری  من  ساختم 

                                                  شاد  و  کامروا    باشید                     منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

             این    واژه ی    زیبای    سخن    بیش  ز  قند  است 

                     بازم  این   دل   آتشی  از  سر  گرفت 

                                                           دیده چشمش  دید و غم  پیکر  گرفت 

                                         تا   بار  دگر            خدا  نگهدار                     منصور