این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
لطف او را گر نبیند چشم کور
پس چه فرقی بین آن شد با ستور ؟
گل درون غنچه گر مستور شد
این چنین از سوی او مامور شد
نقش صورت گر چنین زیبـــا کشید
یا صــنم را قــــامتی نیک آفـــرید
ستور = چهار پا این مثنوی بیست و دو بیت است منصور