این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
طلب کردم لبت کارم به غم شد
کمر چون طاق ابروی تو خم شد
و یک خم از من و یک خم ز ابروت
ز طاق ابرویت بر من ستم شد
تا بار دگر خدا نگهدار منصور