ابیاتی از غزل ((( مست الست )))

                این  واژه ی   زیبای   سخن    بیش  ز  قند  است   

                  تا  مست   می و  روی  وی  از  روز  الستیم   

                                              دست  از  غم  یار  ار چه  نشستیم نشستیم   

                  هر جا  سخن از   روی  نگارست  و   ز منصور   

                                              چشم از  همه  عالم  چه  ببستیم  و نبستیم  

                        این  غزل   هشت  بیت   است    تا  دگر  بار  شاد  باشید            منصور 

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلــنشین گردد

               این  واژه ی   زیبای   سخن   بیش   ز  قند  است  

                کمتـــرم   کی  بدهـــند  آنچــه  بداند  الست  

                                             غم  هجران و  شب  تار  به  بالین  من است  

                   تا  مطلع  و بیت  دگر  ای  یار  وفا دار    شادی  ببرت  باد  خدای تو  نگهدار       منصور

بیتی بداهه و بیتی از یک غزل از دل خاسته

                 این  واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز قند  است   

                     ز زاهد  مسلکی  بیزارم  ای دوست  

                                                     ز تزویر  و  ریا  بیمـــارم  ای دوست   

                                              و  بیتی  از  یک  غزل  

                     خموشی   خوش  بود  نزدت  در  آغوش  

                                                تو در  بر گیری و من  مست  و مدهوش  

                       ابیات  بیشتر  از این  غزل   در  اسمان  شعر  بلاگفا           منصور  

بیتی از یک غزل عـــــارفانه هفت بیت است

                این  واژه ی  زیبای  سخن    بیش  ز  قند  است  

                 گفتم که دل  مهمان  کنم  و اندر برش   درمان کنم   

                                 دیدم  که  دل را  برده او  من خود همی  حیران کنم    

                                             تا   بار دگر              خدا  نگهدار        منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخــــاسته شش بیت است

              این   واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است  

                مقصود نه سود ست  که غایت نظر توست  

                                          گـــر  مرده کنی   یا  به  حیاتم  برســــانی  

                                       تا  دگر بار             شاد باشید                منصور

بیتی از یک غزل از دل برخاسته

                این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است  

                             گر که  بسوزی  به قهر  و ر  بگدازی  به جبر   

                             کی  ز تو  سر بر کشم  وصل  توام  آرزوست   

                                        تا   سرایشی  دگر          شاد  باشید          منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلنشین گردد

            این   واژه ی   زیبای    سخن   بیش   ز    قند   است 

                          من بوسه  زنم  به  پا  و  دستی 

                                                              ز ین  ره  بکشد   مرا  به مستی 

                                           تا  بار دگر      شیرین  کام   باشید                  منصور

مثنوی

           این   واژه ی   زیبای  سخن    بیش    ز  قند   است 

                                           ابیاتی  دیگر  از  همین  مثنوی 

                       ناخدا را  بی  خدایی  تا به  کی  ؟ 

                                                          بی  خدا  را  ناخدایی  هم  ز  پی 

                      چشم  زیبایی چنین  مهوش  ندید 

                                                          در  خماری عالمی  بر خود کشید 

                      طره ی  زلفش چنین  بی تاب  کرد 

                                                        چشم عاشق هم ز آن بیخواب کرد 

                          این  مثنوی سی بیت گشت    تا   سرایشی  دگر   خدا   نگهدار       منصور

مثنوی

            این  وازه ی   زیبای  سخن    بیش   ز   قند   است  

                           من  سکوت از  عشق  تو  آموختم 

                                                      در حضورت  با  سخن  لب  دوختم 

                               بیتی از یک  مثنوی  عارفانه     بیست بیت  است                 منصور