ابیاتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

            این  واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

              زاهد  اگر  نظر کند  دل  تو  ز او  چه  می بری  

                                       دیده ی  مردمان بری  بسکه تو ماه  منظری  

             یک خط سبز و اینهمه  عاشقی و  به دلبری ؟  

                              روی چه داری ای صنم  این همه دل به مشتری ؟   

             تا مطلع و بیت دگر ای یار وفا دار  شادی ببرت  باد خدای تو نگهدار  منصور