ابیــــــــاتی از یک غـــــــزل از دل برخـــــاسته

              این  واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

                 نمی دانم  چــــرا  شبهــــا  ز  روی  یار   غمــگینم   

                                   چنان میسوزم  از هجرش  که جز وصلش نمی بینم  

                 مـــرا  عهدیست  با  جــانان   ضرورت  گفتنم  باشد  

                                    جفا گـر  بر سرم   آید   وفـــا  را  صـــد  دو  چندینم  

                 و گر برخیزد از دستم  که یکدم  بی  رخ اش  باشم  

                                     خدا  داند  چنان  گــردم   که  مرگ  آید   به  بالینم  

                          این  غزل  هشت  بیت  است  تا دگر  بار  شاد  باشید        منصور 

ابیاتی از یک غزل

                این   واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

                 این  مسجد و  میخانه  نمودند   بهانه   

                                      بر دل  نظری کن که شما عین خدایید    

             وی اهل  ریا   بر در دل  خانه  بسازید  

                                        بر  راه  ریا  منـــظر  یزدان  نتوان  دید   

           دل  کعبه  نما  بر حرمش  کن تو  طوافی  

                                                   بیت  الحرمست  این دل و انگار  ندانید  

                                          دنباله ی  این  غزل  را  در  لینک    ذیل  بخوانید 

          http://asemanesher.blogfa.com/comments/?blogid=asemanesher&postid=193&timezone=12600  

                               تا   دگر  بار              شاد  باشید                          منصور 

بیتـی از یک غـــزل از دل برخــــاسـته شـش بیت است

             این   واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است  

               رو تـــیر  بلا  را  به  دعــا دفـع  خطر کن  

                                            تا  اینکه  ببینی  تو به این  دیده  خدا را  

                                     تا  دگر  بار   شاد  باشید               منصور 

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

             این   واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز   قند  است   

                               نفس   خدای  خوانان  دم  بر  ریا نباشد   

                               هدف از  طواف  کعبه  بجز از خدا  نباشد  

                                                 مدام  شاد     باشید               منصور

بیتی از یک غزل از دل برخاسته

            این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است 

                                چشمی  که خــــدا داده   نهم  آن  کف  پا را 

                               باشد  که  رود  خاک  کف اش  چشم دو تا را 

                                               تا  دگر  سرایش          خدا نگهدار            منصور

بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

            این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز   قند  است 

                       کمر  باریکی و  بس  سرکشی  یار 

                                                          خـــدا را   رحمــی  آور   بر من  زار 

                                          تا  بار دگر           خدا  نگهدار              منصور